Page 46 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 46
สตรีเชนน้หำใดเหมือน
44 สตร ีเช นน ี ี ้หำ ใดเหม ือน
ในเม่อไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเผชิญหน้า รีบหาหยกประดับกลับมาให้ได้จะ
ื
ดีกว่า
ก้าวเข้าไปในห้องโถงที่เต็มไปด้วยใยแมงมุมแล้วนางเดินมายังสถานที่ที่
ี
เสวียนเสวียเส้าเก็บนางได้ในตอนแรกตามเบาะแสท่เขาท้งไว้ให้ ต้งใจค้นหาเป็น
ั
ิ
Í‹ҧÂÔè§
ี
ี
ลมหนาวท่พัดผ่านบ้านท่ไร้ว่แววผู้คนส่งเสียงโหยหวนด่งผีสางกรีดร้อง
ี
ั
นอกจากแสงไฟตะเกียงในมือเสวียนหลิงเฟยที่เหมือนจะดับทุกเมื่อก็ไมมีแสงไฟ
่
ี
ใดๆ อีก แสงไฟสลัวสาดส่องไปยังเคร่องเรือนในบ้านท่ถูกท้งร้างไว้นานคล้ายเงา
ิ
ื
วิญญาณวูบไหว ดูน่าหวาดกลัว
ที่นี่เป็นบ้านเฮี้ยนขึ้นชื่อของซอยอูŽถง อย่าว่าแต่หญิงสาวเลย ชายหนุ่ม
ี
ั
ั
่
ี
ื
ทข้กลัวยังไม่กล้ามาเยือนท่แหงน้โดยล�าพัง แต่เสวียนหลิงเฟยกลบท�าตวเหมอน
่
ี
ี
ปกติ พลิกหาทุกซอกทุกมุมในบ้านหลังน้อย่างใจเย็น ราวกับอยู่ในบ้านตนเอง
ี
เช่นนั้น สบายดียิ่งนัก
ั
“คงจะหายไปแล้ว...” หาท่วบ้านแล้วยังไม่พบเสวียนหลิงเฟยจึงตบ½ุ†นท ่ ี
เกาะเสื้อผ้าอยู่แล้วลุกขึ้นยืน
ุ
ึ
ื
่
ื
เม่อหาไม่พบจึงไม่หาต่อ ในเมอเวลาผ่านไปยาวนาน จะเกิดเหตใดข้น
ั
ระหว่างน้นนางก็คาดการณ์มิได้เช่นกัน ถ้านางหาต่อไปคงจะไร้ประโยชน์ หรือรอ
ให้ฟ้าสางก่อนค่อยกลับมาอีกครั้ง อาจจะค้นพบบางสิ่งอย่างเหนือคาดก็เป็นได้
ี
ู
นางถือตะเกียงท่แกว่งไปมาตามสายลมแล้วค่อยๆ ก้าวไปยังหน้าประต
ขณะที่นางเตรียมตัวจากไป ไม่รู้ว่าเตะโดนอันใดจึงส่งเสียงดังชัดเจน
ี
“น่คือ...” นางมองไปยังหยกประดับท่นางเตะโดนแล้วกระเด็นไปตกอยู่
ี
บนกองใบไม้แห้งหลังบันไดหิน จากนั้นก้มลงเก็บมันขึ้นมา
นี่ไม่ใช่เศษหยกที่นางก�าลังหาอยู่ แต่เป็นหยกประดับที่สมบูรณ์ชิ้นหนึ่ง
ภายใต้แสงจันทร์แลดูสว่างสุกใส ในขณะท่เสวียนหลิงเฟยก�าหยกประดับน้นไว้
ั
ี
ภาพความทรงจ�าที่ไม่ใช่ของนางก็ทะลักถาโถมเข้ามาในหัวนาง
�
ทารกน้อยสองคนร้องไห้อย่างสุดหัวใจ ใบหน้าเล็กๆ อัดอ้นจนแดงก่า
ั
ึ
ั
หญิงงามผู้หน่งมองไปยังทารกท้งสองด้วยสายตาอันโศกเศร้า นางเอ้อมมือไป
ื
