Page 42 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 42
สตรีเชนน้หำใดเหมือน
ี
ี
40 สตร ีเช นน ้หำ ใดเหม ือน
ื
ี
ิ
ส�าหรับค�าพูดของเขา เสวียนหลิงเฟยตะลึงย่งนัก เป็นเร่องจริงท่นางไม่
็
้
ุ
ั
สมควรใช้ใบหน้าตนเปนอาวธ นางเคยใหคาสญญากบทานพ่อแล้ว ถ้าไมใช่เพราะ
่
่
ั
�
ั
ั
ี
สองคนน้นช่างน่าร�าคาญเหลือเกิน นางคงไม่ท�าเช่นน้น แต่ส่งท่ท�าให้นางรู้สึก
ิ
เหนือคาดคือป¯ิกิริยาของหนิงเย่ลั่ว
นางรู้ตัวเสมอว่าภายใต้แสงจันทร์ยามที่พบเห็นสิ่งที่คนปกติมองไม่เห็น
ั
น้น นัยน์ตานางจะเปล่งประกายสีม่วงอ่อน สีประหลาดน้นไม่ชัดเจน เป็นเพียง
ั
สีอ่อนๆ แต่หากตั้งใจมองดูแล้วยังคงสังเกตได้
ี
นางคิดว่าเม่อเขาเห็นนัยน์ตาประหลาดด่งป‚ศาจเช่นน้จะหน้าขาวซีดหรือ
ื
ั
ว่งหนีทันที ไม่คิดว่าเขายังอยู่ในสภาพปกติ ราวกับว่าดวงตาของนางเป็นด่งคน
ิ
ั
ปกติเช่นนั้น
“ท่านไม่กลัวข้าหรือ” ความสงสัยที่ไม่ค่อยพบบ่อยนักของนางผุดขึ้นมา
“เจ้าเป็นผีหรือไร” เขาถาม เขารู้สึกสงสัยในดวงตาอันประหลาดไปจาก
ี
ื
ั
ี
ั
ผู้คนท่วไปคู่น้นก็จริง แต่°านะผู้ว่าการศาลต้าหล่ มีเร่องประหลาดอันใดท่เขายัง
ไม่เคยพบอีกหรือ?
“ไม่ใช่” นางส่ายศีรษะ
“มารหรือ”
“ไม่ใช่”
“แล้วเจ้าเป็นอันใดกัน”
“ข้าเป็นมนุษย์”
“เช่นนั้นเหตุใดข้าจึงต้องกลัว” เขาเอ่ยพร้อมเลิกคิ้วขึ้น
เสวียนหลิงเฟยเผยรอยยิ้มสง่างามแล้วพึมพ�าขึ้น “ไม่เปลี่ยนไปเลย...”
่
ี
ี
ื
“ไม่เปล่ยนไปเลย?” เสยงนางเมอผสานเสยงลมแล้วแทบจะกลายเป็น
ี
เสียงกระซิบ ท�าให้ได้ยินไม่ชัด แต่เขากลับได้ยินแจ่มแจ้ง “เจ้ารู้จักข้าจริงหรือ”
เป็นไปไม่ได้น่า! หญิงสาวผู้นี้รูปโ©มโดดเด่นเช่นนี้ เหตุใดเขาจึงจ�าไม่ได้
อีกทั้งไม่มีความทรงจ�าเลยแม้แต่เสี้ยวเดียว
เสวียนหลิงเฟยยังคงไม่ตอบกลับ
หนิงเย่ลั่วรู้สึกล�าบากใจ ขณะที่จะเอ่ยถามก็ได้ยินเสียงเรียกขานแต่ไกล
