Page 57 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 57
ง
ย
ฉี
ห
ว
นิ
เ เฉียวหนิง
ี
อยู่ตรงหน้าพวกเราสองคนแล้ว พวกเราไม่เช่อไม่ได้ ตอนน้ท�าได้แค่เก็บ
ื
ความคับข้องใจเอาไว้ ช่วยกันคิดหาวิธีกลับไป เจ้าเห็นว่าอย่างไร?”
ี
ั
ี
เจ่ยงเฉาเสว่ยยักค้ว กวาดมองหยางโย่วต้งแต่หัวจรดเท้า เห็นเขา
ิ
หน้าตาเคร่งขรึมจริงจัง แววตากระจ่างสุกใสไม่คล้ายโป้ปด...
หรือต้องบอกว่า ต่อให้โป้ปดแล้วเขาจะท�าอะไรนางได้?
นางเข้าใจพวกท่ได้ช่อว่าฝ่ายธรรมะเป็นอย่างดี พวกเขาร้องหาความ
ี
ื
่
สงบสุขของยุทธภพทั้งวี่วัน ใต้ฟ้ากระจ่างกลางวันแสกๆ ไมมีทางท�าเรื่อง
�
ึ
ู
ั
็
ื
ุ
ุ
ุ
ึ
ี
ิ
่
ทผดตอจตสานกเป็นอนขาด เปนสภาพบรษยดถอความถกตองช่วยเหลอ
ื
่
้
ิ
คนอ่อนแอ ตอนน้เผชิญหน้ากับ ‘เหยียนอว่เจา’ ผู้ไม่มีเร่ยวแรงแม้แต่จะ
ี
ี
ี
มัดไก่เช่นน้ ถึงหยางโย่วจะรู้ว่าฐานะท่แท้จริงของนางคือเจ่ยงเฉาเสว่ยก็ไม่
ี
ี
ี
ี
กล้าแตะต้องนางแม้แต่ปลายเล็บอย่างแน่นอน
ั
เพราะการท�าร้ายสตรีอ่อนแอน้นเป็นเร่องท่สุภาพบุรุษยึดถือความ
ี
ื
ถูกต้องเหล่านี้ประณามหยามเหยียดเสมอมา ศิษย์ที่มาจากส�านักธรรมะ
่
่
ี
ื
ื
่
ั
่
ื
ุ
ุ
เลองชอ เสพสขกบชอเสยงในยทธภพมาตลอดอย่างหยางโย่วยอมไมมทาง
ี
่
ลงมือท�าร้ายนางในช่วงเวลานี้ และยิ่งไม่มีทาง¦่านางได้
ด้วยเหตุน้นางจึงกล้าท�าตัวตามอ�าเภอใจต่อหน้าหยางโย่ว ไม่กลัว
ี
ว่าเขาจะคิดท�าร้ายตนเลยสักนิด
ั
ถ้าหยางโย่วอยากจัดการนางจริงๆ จะต้องรอจนกว่าท้งสองคนจะ
แก้วิชาย้ายวิญญาณ ออกไปจากสถานท่แปลกประหลาดแห่งน้ ต่างคนต่าง
ี
ี
กลับสู่สถานะเดิมของตัวเองให้ได้เสียก่อนเขาถึงจะลงมืออย่างแท้จริง
ี
ี
เพียงแต่ถึงเวลาน้นนางก็ไม่ใช่เหยียนอว่เจาท่น่ารักน่าสงสารน่อีก
ี
ั
ี
ี
แล้ว แต่จะเป็นนางมารร้ายเจ่ยงเฉาเสว่ยผู้มีวรยุทธ์ไร้เทียมทานท่ท�าให้
ี
ยุทธภพสั่นสะเทือน
55