Page 57 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 57

ง
                                                                 ย
                                                                ฉี
                                                                    ห
                                                                   ว
                                                                     นิ
                                                                เ เฉียวหนิง
                                                              ี
            อยู่ตรงหน้าพวกเราสองคนแล้ว พวกเราไม่เช่อไม่ได้ ตอนน้ท�าได้แค่เก็บ
                                                  ื
            ความคับข้องใจเอาไว้ ช่วยกันคิดหาวิธีกลับไป เจ้าเห็นว่าอย่างไร?”
                             ี
                                                     ั
                     ี
                   เจ่ยงเฉาเสว่ยยักค้ว กวาดมองหยางโย่วต้งแต่หัวจรดเท้า เห็นเขา
                                  ิ
            หน้าตาเคร่งขรึมจริงจัง แววตากระจ่างสุกใสไม่คล้ายโป้ปด...
                   หรือต้องบอกว่า ต่อให้โป้ปดแล้วเขาจะท�าอะไรนางได้?
                   นางเข้าใจพวกท่ได้ช่อว่าฝ่ายธรรมะเป็นอย่างดี พวกเขาร้องหาความ
                                ี
                                   ื
                                                             ่
            สงบสุขของยุทธภพทั้งวี่วัน ใต้ฟ้ากระจ่างกลางวันแสกๆ ไมมีทางท�าเรื่อง
                      �
                         ึ
                                                           ู
                               ั
                                      ็
                                                    ื
                                         ุ
                                               ุ
                                              ุ
                                                  ึ
              ี
               ิ
                  ่
            ทผดตอจตสานกเป็นอนขาด เปนสภาพบรษยดถอความถกตองช่วยเหลอ
                                                                       ื
              ่
                                                              ้
                    ิ
            คนอ่อนแอ ตอนน้เผชิญหน้ากับ ‘เหยียนอว่เจา’ ผู้ไม่มีเร่ยวแรงแม้แต่จะ
                                                 ี
                                                           ี
                            ี
            มัดไก่เช่นน้ ถึงหยางโย่วจะรู้ว่าฐานะท่แท้จริงของนางคือเจ่ยงเฉาเสว่ยก็ไม่
                                           ี
                     ี
                                                           ี
                                                                   ี
            กล้าแตะต้องนางแม้แต่ปลายเล็บอย่างแน่นอน
                                            ั
                   เพราะการท�าร้ายสตรีอ่อนแอน้นเป็นเร่องท่สุภาพบุรุษยึดถือความ
                                                      ี
                                                  ื
            ถูกต้องเหล่านี้ประณามหยามเหยียดเสมอมา ศิษย์ที่มาจากส�านักธรรมะ
                                                               ่
                                                                   ่
                                                                     ี
                             ื
              ื
                             ่
                          ั
                 ่
                 ื
                        ุ
                                     ุ
            เลองชอ เสพสขกบชอเสยงในยทธภพมาตลอดอย่างหยางโย่วยอมไมมทาง
                                ี
              ่
            ลงมือท�าร้ายนางในช่วงเวลานี้ และยิ่งไม่มีทาง¦่านางได้
                   ด้วยเหตุน้นางจึงกล้าท�าตัวตามอ�าเภอใจต่อหน้าหยางโย่ว ไม่กลัว
                           ี
            ว่าเขาจะคิดท�าร้ายตนเลยสักนิด
                                                               ั
                   ถ้าหยางโย่วอยากจัดการนางจริงๆ จะต้องรอจนกว่าท้งสองคนจะ
            แก้วิชาย้ายวิญญาณ ออกไปจากสถานท่แปลกประหลาดแห่งน้ ต่างคนต่าง
                                             ี
                                                              ี
            กลับสู่สถานะเดิมของตัวเองให้ได้เสียก่อนเขาถึงจะลงมืออย่างแท้จริง
                                                                     ี
                                                   ี
                   เพียงแต่ถึงเวลาน้นนางก็ไม่ใช่เหยียนอว่เจาท่น่ารักน่าสงสารน่อีก
                                                        ี
                                 ั
                                             ี
                                     ี
            แล้ว แต่จะเป็นนางมารร้ายเจ่ยงเฉาเสว่ยผู้มีวรยุทธ์ไร้เทียมทานท่ท�าให้
                                                                   ี
            ยุทธภพสั่นสะเทือน
                                                                          55
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62