Page 51 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 51
ว
ห
นิ
ย
เฉียวหนิง
เ
ฉี
ง
เห็นรุ่ยอŽองก็ไม่ยอมคารวะ ลักษณะนิสัยตรงไปตรงมาเช่นน้กลับได้รับความ
ี
โปรดปรานจากรุ่ยอŽอง ท�าให้นางเป็นท่โปรดปรานมานานปี ซ้ายังได้ควบคุม
ี
�
เรือนหลังทั้งหมด
“ใช่แล้วซื่อจื่อ ข้าหยาบคายตั้งแต่เกิด ฐานะก็ต�่าต้อยไม่คู่ควรกับ
ท่าน ท่านรีบปล่อยข้าไปเถอะ!”
ไม่รอให้หยางโย่วส่งเสียงปลอบหลัวซื่อ เจี่ยงเฉาเสวี่ยที่พิงอยู่บน
ตั่งนอนเล่นก็ยิ้มหวาน ช่วยหลัวซื่อพูดข้อเสียของตัวเองด้วย
ี
ื
ั
เม่อมองออกถึงแววซุกซนช่วร้ายในดวงตาเจ่ยงเฉาเสว่ย หยางโย่ว
ี
ยิ้มบางๆ อย่างไม่ถือสา
“โย่วเฉิง เจ้าได้ยินค�าพูดของนางหรือไม่?”
ื
หลัวซ่อจับมือบุตรชาย มองซ้ายมองขวาอย่างค้นหา กลับไม่เห็น
บุตรชายที่สนิทกับตนมาตลอดเปิดปากเออออตาม
ื
ี
หยางโย่วปัดมือหลัวซ่อท่จับข้อมือตนออกเบาๆ “ท่านแม่อย่าท�า
ื
ื
เร่องเล็กให้เป็นเร่องใหญ่ไปเลย สองวันก่อนเจาเอŽอร์เกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย
บ่อยครั้งสติไม่แจ่มชัดเลยพูดจาเลอะเทอะ”
แม่นมจวงทนดูไม่ได้ ช่วยพูดข้นว่า “นายน้อย ท่านมาช้าจึงอาจไม่
ึ
ได้ยิน เมื่อครู่คุณหนูรองเหยียนขู่ว่าจะ¦่าล้างจวนรุ่ยอŽองของพวกเราด้วย
นี่ต้องจิตใจชั่วร้ายขนาดไหนถึงกับเอ่ยวาจาน่ากลัวเช่นนี้ออกมาได้?!”
ั
หลัวซ่อกล่าวข้นอย่างไม่สบายใจ “จวนจงกëวกงกับจวนรุ่ยอŽองของ
ึ
ื
พวกเราแต่ไรมาไม่ข้องเก่ยวกัน ตอนน้จู่ๆ ก็มาเสนอให้ใช้การแต่งงานแก้ไข
ี
ี
ความเป็นป¯ิปักษ์ระหว่างสองตระกูล เกรงว่าน่จะเป็นเพียงข้ออ้าง จวน
ี
จงกัëวกงจะต้องส่งคุณหนูรองเหยียนผู้นี้มาท�าลายจวนรุ่ยอŽองแน่ๆ”
ี
เจ่ยงเฉาเสว่ยหัวเราะเสียงใส “พระชายาพูดไม่ผิด ข้าเป็นมือสังหาร
ี
49
