Page 46 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 46
นำ งมำ รอยำ งข ้ำ ตกอ ับมำ เปนค ุณ หน ูปอแป
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
“บ่าวได้พบเจอพระชายา ขอคารวะพระชายา”
ื
เห็นบ่าวรับใช้หญิงในห้องรับรองท้งหมดคุกเข่าลงกับพ้นด้วยความ
ั
พร้อมเพรียง เจ่ยงเฉาเสว่ยถึงเพ่งวางน่องเป็ดในมือลง หยิบผ้าเช็ดหน้าท ี ่
ิ
ี
ี
อยู่ข้างๆ มาเช็ดไม้เช็ดมือ แต่ยังไม่คิดจะลุกขึ้นมาคารวะ
นางแค่มองไปยังหลัวซ่อด้วยใบหน้าย้มแป้น ใช้น้าเสียงเกียจคร้าน
ิ
�
ื
่
์
Ž
ดุจเดิมพูดว่า “เจาเออรคารวะพระชายา พระชายามารวมสนุกกันสิเจ้าคะ
ี
ข้าส่งคนไปตามคณะดนตรีมาแล้ว อีกเดëยวจะมีดนตรีสนุกๆ มาเพ่มความ
ิ
ั
หรรษาแล้ว”
ฟังแล้วหลัวซื่อแทบเป็นลมล้มพับลงกับพื้น
ี
แม้ตอนตกลงก�าหนดงานแต่งก่อนหน้าน้ไม่นาน นางเคยพบว่าท ี ่
ลูกสะใภ้แล้ว แต่เหยียนอว่เจาในเวลาน้นแสนจะข้ขลาดข้อาย ต้งแต่ต้นจน
ี
ี
ี
ั
ั
จบเอาแต่ก้มหน้างุดไม่พูดจา...
ั
ี
ไฉนไม่เจอกันช่วครู่เดียวเหยียนอว่เจาถึงคล้ายกลายเป็นคนละคน
ไม่อ่อนแอข้กลัวอีก ค�าพูดการกระท�ากลับเหมือนกับจอมยุทธ์หญิง โผงผาง
ี
เถรตรงไม่มีอ้อมค้อม
ี
ี
ี
ท่แปลกท่สุดคือ โดยเฉพาะตอนท่เห็นรอยย้มหวานหยดบนหน้า
ิ
ของเหยียนอว่เจา มักท�าให้รู้สึกว่าแววตาของนางเย็นชาไร้ปรานี ไม่มีนัย
ี
จะย้มเลยสักนิด ขัดกับรอยย้มกว้างบนหน้า กลายเป็นท�าให้คนรู้สึกถูก
ิ
ิ
ข่มขวัญ
บ่าวรับใช้หญิงท่รับใช้เหยียนอว่เจาเคยมาฟ้องนางว่า คุณหนูรอง
ี
ี
ั
ี
ี
ท่มาจากจวนจงกëวกงผู้น้กิริยาวาจาหยาบคายไร้มารยาท ป¯ิบัติต่อบ่าว
รับใช้เข้มงวดดุดัน จนบรรดาบ่าวรับใช้ในจวนไม่กล้าปล่อยตัวหย่อนยาน
แม้แต่น้อย
44
