Page 50 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 50
รอยำ
งข
้ำ
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
นำ
งมำ
ุณ
หน
ูปอแป
ตกอ
ับมำ
เปนค
ดวงตาวาววามคู่น้นมีจิตสังหารหนาวเยือกวูบวาบส่งมาอยู่เร่อยๆ
ื
ั
ขณะเดียวกันก็ใช้รอยยิ้มหวานหยดซ่อนไว้ เห็นแล้วชวนให้คนหวาดผวา
สายตาของหยางโย่วสบเข้ากับดวงตาคน้นแต่ไกล เหนแววตาของ
ู่
ั
็
ิ
นางหมดความอดทนแล้วจรงๆ ยงกว่านนยงแฝงความเฉยชาไร้ปรานอย่ ู
่
ั
ี
้
ิ
ั
หลายส่วน ให้คิดอย่างไรเขาก็คิดไม่ออกว่าแม่นางน้อยท่สดใสเปี›ยมด้วย
ี
ี
ชวตชวาเช่นน้ เหตุไฉนจึงกลายเป็นนางมารร้ายท่¦่าคนโดยไม่กะพริบตา
ิ
ี
ี
ี
ไปได้?
“โย่วเฉิง เจ้ามาสักที...เจ้าดูคุณหนูรองเหยียนผู้น้สิ หยาบคายไร้
ี
ี
มารยาท อ้าปากหุบปากก็จะ¦่าคน...สตรีเช่นน้จะเก็บไว้ในบ้านพวกเราได้
อย่างไร?”
ชายารุ่ยอŽองหลัวซื่อฟ้องทั้งที่สั่นไปทั้งตัว
จะว่าไปชายารุ่ยอŽองก็ค่อนข้างน่าเห็นใจ ตั้งแต่ที่ฟ„œนขึ้นมาในจวน
รุ่ยอŽองนี้หยางโย่วเก็บข้อมูลของแต่ละคนไปได้พอสมควรแล้ว
ู้
่
ื
ั
่
ภายใต้การสงเกตอยางรอบคอบของเขา หลวซอผน้แมจะเป็นชายา
้
ั
ี
ื
ของรุ่ยอŽอง แต่หลายปีมาน้บ้านเดิมของนางค่อยๆ เส่อมถอย ไม่อาจเป็น
ี
ที่พึ่งหรือสนับสนุนนางได้ แน่นอนว่าเป็นเหตุให้ไม่ได้รับความโปรดปราน
จากรุ่ยอŽอง ดังน้นในจวนรุ่ยอŽองนางจึงมีต�าแหน่งสถานะกลวงๆ ไม่มีอ�านาจ
ั
ที่แท้จริงมากมายนัก
ื
อ�านาจแท้จริงของเรือนหลังจวนรุ่ยอŽองถูกเจียงซ่อชายารองของ
รุ่ยอŽองควบคุมไว้ในก�ามือ
หลัวซ่อประพฤติตนอยู่ในกรอบเป็นนิจ ยึดถือธรรมเนียมประเพณ ี
ื
ส่วนเจียงซื่อนั้นแตกต่างยิ่งนัก
เจียงซื่อมีนิสัยกล้าหาญ ดูแคลนพิธีรีตองซับซ้อนในจวน ถึงขั้นที่
48
