Page 41 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 41
ห
นิ
ง
ว
เ เฉียวหนิง
ฉี
ย
กับคนฝ่ายธรรมะ ยิ่งไม่คบหากับสุภาพบุรุษยึดถือความถูกต้องเยี่ยงเจ้า”
กัวปินฟังด้วยความงุนงงสงสัยเต็มหัวใจอยู่ด้านข้าง
เจ่ยงเฉาเสว่ย? นางไม่ใช่คุณหนูรองเหยียนหรอกหรือ? เหตุใด
ี
ี
เมื่อครู่ซื่อจื่อถึงเรียกนางว่าเจ้าส�านักเจี่ยงเล่า?
ไม่น�าพาว่ากัวปินก็อยู่ด้วย หยางโย่วพลันส�าแดงวิชาตัวเบากระโดด
ขึ้นไปบนหลังม้า
ร่างสูงใหญ่น้นแนบชิดกับแผ่นหลังนาง เขาถือโอกาสใช้มือหนา
ั
ข้างหน่งประคองเอวของนางไว้ จู่ๆ เจ่ยงเฉาเสว่ยก็รู้สึกร้อนวูบไปท้งตัวอย่าง
ั
ี
ี
ึ
บอกไม่ถูก
นางตวัดตาคู่สวยเหลือบมองหยางโย่วท่ย้มแป้นอยู่ด้านหลังด้วย
ิ
ี
ความเย็นชา ถามว่า “ท�าไมเจ้าถึงคุ้นเคยกับที่นี่นัก?”
ื
ื
ึ
“ราวคร่งเดือนก่อน ข้าฟ„œนข้นมาด้วยสถานะรุ่ยอŽองซ่อจ่อ ส่วนเจ้า
ึ
คงเพิ่งฟ„œนกระมัง?”
“คร่งเดือนก่อน...” เจ่ยงเฉาเสว่ยยากจะเก็บซ่อนความประหลาด
ี
ึ
ี
ใจ
“ข้าก็ส้นเปลืองความคิดจิตใจไปมาก กว่าจะค่อยๆ ท�าความเข้าใจ
ิ
ทุกอย่างได้”
เจ่ยงเฉาเสว่ยเอ่ยด้วยแววตาว่างเปล่า “พวกเราคงไม่ได้ถูกวิชา
ี
ี
มารของใครใช่หรือไม่?”
“น่ต้องถามเจ้าแล้ว เจ้าเป็นถึงนางมารร้ายอันดับหน่งของยุทธภพ
ี
ึ
ถ้าจะบอกว่าเจ้าเข้าใจวิชาย้ายวิญญาณมันก็ไม่แปลก”
ได้ยินนัยประชดประชันในค�าพูดของเขา เจ่ยงเฉาเสว่ยก็พูดด้วย
ี
ี
รอยยิ้มไม่ถือสา “ดาบหงส์บั่นของข้าออกจากฝัก ใต้หล้าไร้ผู้ต้านทาน ทั้ง
39
