Page 38 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 38
งข
ุณ
้ำ
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
รอยำ
งมำ
นำ
ตกอ
หน
เปนค
ูปอแป
ับมำ
รุ่ยอŽอง กลายเป็นหมากตัวหน่งส�าหรับขจัดความไม่ลงรอยของสองตระกูล
ึ
นางถึงกับฉวยโอกาสที่บ่าวรับใช้เผลอพุ่งชนเสา¦่าตัวตาย!
โชคดีท่เด็กสาวผู้น้อุปนิสัยอ่อนแอจริงๆ ถึงจะชนเสาก็ไม่กล้าชน
ี
ี
แรงเกินไป แค่ชนจนตัวเองสลบไปสองวันสองคืน...
ึ
ื
แต่นึกไม่ถึงว่าหลังจากนางต่นข้นมาจะคล้ายกลับกลายเป็นอีกคน
ต่างจากท่าทางขี้ขลาดตาขาวเมื่อก่อนอย่างสุดขั้ว
ผ่านไปพักใหญ่ผู้ดูแลว่งกระหืดกระหอบเข้ามาในเรือนหลัง รายงาน
ิ
อย่างตะกุกตะกักว่า “ใต้เท้า ซ่อจ่อพาคุณหนูรองข้นรถม้าไปแล้ว...นะ นะ
ื
ึ
ื
นี่มันเกิดอะไรขึ้นขอรับ?!”
ี
ั
เหยียนหงกุมขมับท่ปวดแปลบเป็นระยะ ส่ายหน้าอีกคร้งก่อนจะ
ถอนหายใจ “ปล่อยพวกเขาไปเถอะ อย่างไรเสียงานแต่งนี้เดิมทีก็ก�าหนด
เอาไว้แล้ว”
ื
“เช่นน้น...คุณหนูรองจะตามซ่อจ่อกลับจวนรุ่ยอŽองจริงหรือขอรับ?”
ั
ื
ผู้ดูแลถามอย่างระมัดระวัง
แววตาเหยียนหงเป็นประกายคล้ายก�าลังครุ่นคิด ทว่าบนหน้ากลับ
ไม่ใคร่เบิกบาน เขาเอ่ย “ในเมื่อซื่อจื่อยินดีดูแลอวี่เจาก็ปล่อยเขาไปเถิด”
้
แมในใจผดูแลจะร้สกแปลกๆ แต่ก็ย่อมไม่กล้าถามมาก รีบประสาน
ู้
ึ
ู
มือค�านับ ตามหลังเจ้านายไปจากเรือนหลังที่หลายวันมานี้แสนจะวุ่นวาย
อีกด้านหนึ่งของประตูใหญ่จวนจงกัëวกง...
กัวปินจ้องมองเจ้านายของตนปากอ้าตาค้าง เห็นซูโย่วเฉิงโยนคน
36
