Page 37 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 37

ย
                                                                   ว
                                                                เ เฉียวหนิง
                                                                ฉี
                                                                       ง
                                                                     นิ
                                                                    ห
                    ื
                   มอใหญ่โอบคนตัวเล็กทพาดอยู่บนบ่าแน่น หยางโย่วหัวเราะขน
                                       ่
                                                                       ั
                                       ี
            ตามมารยาทกับเหยียนหงอย่างไม่ช้าไม่เร็ว
                   “ใต้เท้ากëวกงโปรดวางใจ มีข้าคอยดู คุณหนูรองเหยียนแค่มีอุปนิสัย
                          ั
            เป็นเด็ก มิใช่เรื่องใหญ่โตอันใด”
                    ิ
                                              ี
                                                      ี
                   ส้นเสียงหัวเราะหยางโย่วก็อุ้มเจ่ยงเฉาเสว่ยออกไปจากสวนหลัง
            จวนจงกัëวกง
                   มองเงาหลังของ ‘ซูโย่วเฉิง’ ที่จากไป เหยียนหงอดพิศวงไม่ได้
                                                ั
                   ใครๆ ต่างก็รู้ จวนรุ่ยอŽองกับจวนจงกëวกงข้นช่อว่าเป็นศัตรูคู่อา¦าต
                                                       ื
                                                     ึ
                                                              ี
                                                                      ี
            ในราชส�านัก บรรพบุรุษสองรุ่นสาบานว่าขอตายดีกว่ายอมท่จะข้องเก่ยว
                                ื
                                                             ื
            กัน หากไม่เป็นเพราะเม่อจวนจงกëวกงส่งมาถึงมือเขาแล้วช่อเสียงตระกูล
                                         ั
                    ื
            ค่อยๆ เส่อมถอย ท้งยังได้รับความส�าคัญจากฝ่าบาทน้อยลงไปทุกที เขา
                             ั
                                           ิ
                                                              ี
            จะยอมเสียหน้าบรรพบุรุษเป็นฝ่ายเร่มท�าลายความมึนตึงท่มีร่วมร้อยปี
            ขอคืนดีกับจวนรุ่ยอŽองอีกครั้งได้อย่างไรกัน?
                   ยิ่งกว่านั้น เพื่อยุติความเกลียดชังตลอดหลายปีที่ผ่านมาระหว่าง
                                      ิ
                                                 ี
                                                            ุ
                                                                      ุ
                           ั
                                         ี
            สองตระกูล เขายงเสนอไปว่ายนดจะให้บตรแต่งเข้าจวนร่ยอŽอง ให้บตร ี
                                               ุ
            สกุลเหยียนคลอดบุตรชายให้สกุลซู เมื่อเป็นเช่นนี้สองตระกูลก็จะมีความ
            เกี่ยวพันทางสายเลือด สลายความบาดหมางร้อยปีไปได้
                   เพื่อรักษาสัญญา เหยียนหงได้แต่เอาบุตรีอนุเรือนหลังที่ไม่เป็นที่
            โปรดปรานท่สุดออกมา จะอย่างไรก็เกิดจากเขาเหมือนกัน จะแบ่งแยกเอก
                       ี
            กับอนุไปไย?
                                                                   ี
                   ใครจะคาด เหยยนอวเจาทแต่ก่อนมนสยโอนออนผอนตาม ขขลาด
                                                                   ้
                                        ี
                                                 ิ
                                                  ั
                               ี
                                                        ่
                                                           ่
                                    ี
                                                ี
                                        ่
                                    ่
            อ่อนแอ พอได้รู้ว่าช่วงหลายวันมานี้ที่นางได้รับการประคบประหงมเอาใจ
                                                    ื
            ต่างๆ นานาจากคนสกุลเหยียน จุดประสงค์ก็เพ่อจะให้แต่งเข้าไปในจวน
                                                                          35
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42