Page 17 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 17
ว
ห
นิ
เ เฉียวหนิง
ฉี
ย
ง
...ใครก�าลังสวดคาถาพิสดารอะไร?
ี
ตามเสียงสวดมนต์อันนุ่มนวลและเป็นจังหวะ เจ่ยงเฉาเสว่ยเปิด
ี
เปลือกตาข้นเบาๆ ทันทีท่ได้สติกลับมานางก็เข้าสู่สถานะพร้อมต่อสู้อีก
ึ
ี
ครั้ง มือคล�าไปที่เอว...
ึ
ั
่
้
่
่
่
ั
่
่
ี
ขอบสายรดเอวของนางซอนกระบออนไว้เลมหนง แมจะไมนบว่า
คมกริบ แต่ด้วยพ้นฐานก�าลังภายในของนาง คิดจะใช้กระบ่อ่อนเล่มน้¦่า
ี
ี
ื
คนย่อมเป็นเรื่องง่ายดายดุจพลิกฝ่ามือ
“อวี่เจา ในที่สุดเจ้าก็ฟ„œนเสียที!”
ื
่
ี
้
็
ู
ี
ื
่
ั
้
ึ
เสยงของสตรดงขนใกลตวยง เจยงเฉาเสวยเยนวบในใจ เออมมอ
ี
ี
้
ั
ิ
่
ไปจับสายรัดเอวพร้อมงอเข่าเด้งตัวขึ้นนั่ง
ทว่าพอนางคล�าไปท่เอวกลับต้องตระหนกเม่อค้นพบว่ากระบ่อ่อน
ี
ี
ื
ใต้สายรัดเอวหายไปอย่างไร้ร่องรอย อีกทั้งเสื้ออŽาว สีชมพูปักลายดอกไม้
1
ี
กับกระโปรงจีบยาวสีเขียวเข้มบนร่างก็ต่างจากชุดสีแดงคล่องตัวท่นางชอบ
ใส่โดยสิ้นเชิง
แย่แล้ว นางติดกับดัก!
ึ
ั
ี
ื
ื
เม่อความคิดน้แล่นปราดข้นมา มือส่นๆ ข้างหน่งก็เอ้อมมาทาง
ึ
ด้านบน เจ่ยงเฉาเสว่ยผู้มีใจระวังตัวย่งยวดพลันเหยียดแขนออกไปคว้ามือ
ี
ี
ิ
ที่จะแตะเรือนผมนางไว้หมับ
1 เส้ออาว เปนเส้อตัวนอกสําหรับใสหนาหนาว ตัดเย็บแบบมีสองช้น อาจยัดฝายไวระหวางเน้อผาหรือไม
ั
ื
ื
ื
ก็ได มีทั้งแบบคอปายและผาหนากลัดกระดุม แขนเสื้อกวางแตปลายแขนแคบพอดีขอมือเพื่อกันลม
15
