Page 12 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 12
นำ งมำ รอยำ งข ้ำ ตกอ ับมำ เปนค ุณ หน ูปอแป
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
ขนาดยอมหดหัวส่งศิษย์อาวุโสมาดักซุ่มสังหารแต่ไม่ขอสู้กับข้าอย่างองอาจ
ผ่าเผยสักตั้ง”
ั
ี
ั
หยางโย่วหวเราะเสียงเย็น “¦่าไก่ไยต้องใช้มีด¦่าวว แค่ขาคนเดยว
้
ก็พอต่อกรกับเจ้าแล้ว”
ี
เจ่ยงเฉาเสว่ยหัวเราะร่วนเสียงใส พวงแก้มซับสีแดงเร่อดุจต่นเต้น
ี
ื
ื
กับการประลองเลือดสาดที่ก�าลังจะมาถึง
“หยางโย่ว เจ้ากล้าหาญใช้ได้นะ ถึงกับคิดว่าอาศัยเจ้าผู้เดียวก็จะ
สังหารข้าได้?”
“ถูกต้อง วันนี้ข้าจะให้เจ้าส�านักเจี่ยงผู้เลื่องชื่อจบชีวิตลงที่นี่!”
ี
ถ้อยค�าน้ถูกประกาศกร้าว พริบตาถัดมาก็เห็นหยางโย่ววาดกระบ ่ ี
กิเลนเหินในมือ ทะยานร่างขึ้นด้วยวิชาตัวเบา
ี
ั
ั
ี
ั
ี
ี
ิ
เห็นดงน้นบรรดาศษย์ส�านกอู่อëท่ตามหลังเจ่ยงเฉาเสว่ยก็ตะโกน
เสียงสูง “คุ้มกันเจ้าส�านัก!”
เกิดความชุลมุนวุ่นวาย ศิษย์ส�านักใหญ่ต่างๆ ที่ซุ่มซ่อนอยู่ในดง
ต้นกกกระโดดออกมาคนแล้วคนเล่า ขัดขวางการโจมตีของศิษย์ส�านักอู่อีë
�
ี
ทางด้านริมแม่น้าหลูฮวา หยางโย่วเสือกกระบ่แทงเข้าใส่อกของ
เจี่ยงเฉาเสวี่ย...
ั
ั
ี
ี
เจ่ยงเฉาเสว่ยคล่ย้มอย่างไม่หว่นเกรง แต่ช่วขณะก่อนปลายกระบ ี ่
ี
ิ
จะสัมผัสอกของนาง นางเบ่ยงไหล่ซ้ายไปด้านหลังเล็กน้อย เท้าขวาขยับ
ี
ออกด้านข้าง เอวอ่อนราวกับงูโค้งตาม อาภรณ์พล้วไหวเป็นด่งบุปผาแดง
ิ
ั
ไหวเอนตามสายลมหลบคมกระบี่ของหยางโยว่ด้วยความว่องไว
ี
�
่
ั
ื
กระบของหยางโย่วแทงวด ระหว่างกาลงจะรวบรวมกาลงภายใน
ั
�
ี
ี
ั
สองขาใต้กระโปรงแดงของเจ่ยงเฉาเสว่ยก็แยกออกเป็นท่าน่งม้า ชักดาบ
10
