Page 8 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 8
นำ งมำ รอยำ งข ้ำ ตกอ ับมำ เปนค ุณ หน ูปอแป
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
่
้
่
รูปโฉมของชายหนุมในชุดด�านั้นนุมนวลสงางาม คิ้วเขมพาดเฉียง
่
ึ
ดวงตาเรียวล้าลึกดจรัตติกาล หางตาช้ข้นเลกน้อย และสันจมูกโด่งตรง
็
�
ี
ุ
ปานรูปสลัก ริมฝีปากบางด้านล่างยกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะ
ในมือเขาถือกระบ่กิเลนเหินท่ด้ามจับแกะเป็นลวดลายดวงอาทิตย์
ี
ี
ี
แผดจ้า ภายใต้แสงตะวันสีทองเจิดจรัส ตัวกระบ่เผยคมกระบ่สีเงินยวง
ี
เยียบเย็นออกมา
ึ
ั
้
ุ
�
ื
ิ
้
�
สายลมเย็นหอบหน่งพดผ่านผวนาพาให้แขนเสอชายหน่มชุดดา
ส่งเสียงพ่บพ่บ ผมหางม้าท่มัดรวบไว้เหนือท้ายทอยของเขาถูกลมตีจนยุ่ง
ึ
ี
ั
เส้นผมด�าขลับหลายเส้นปลิวลงมาปรกตา หากแต่มิอาจบดบังไอสังหาร
เข้มข้นในดวงตาของเขาได้
�
ี
ี
ชายหนุ่มแค่นเสียงเย็นยะเยือก “วันน้ท่ริมแม่น้าหลูฮวาแห่งน้จะ
ี
เป็นสถานที่ฝังศพของแม่นาง”
ิ
ิ
ส้นเสียง ดรุณีในชุดแดงบนหลังม้ายกย้มหวาน ดวงหน้ารูปหัวใจ
ิ
้
้
ั
้
ี
ิ
กระจมกระจมน่ารกแต่กาเนด เครองหน้าทงหาประณตพรมเพรา รอยยม
้
ิ
�
ุ
ื
่
ั
ิ
ë
Ž
ยิ่งงดงามสะท้านใจคน เพียงพอจะล่มบ้านล่มเมือง
ใครเลยจะนึกฝันว่าดรุณีผู้อ้อนแอ้นสดใสมากเสน่ห์นางน้จะเป็น
ี
นางมารร้ายที่แค่ได้ยินชื่อก็ท�าให้คนหวาดผวา...เจี่ยงเฉาเสวี่ย
เมื่อราวสามปีก่อนเจี่ยงเฉาเสวี่ยถือดาบหงส์บั่นด้ามแดงเล่มหนึ่ง
ี
ึ
ปราก¯ตัวข้นในยุทธจักร บุกเด่ยวท้าทายส�านักใหญ่ต่างๆ อาศัยความ
้
็
สามารถของตนเพียงคนเดียวท�าลายส�านกเลกๆ ไปเป็นจานวนมาก ทงยง
ั
ั
ั
�
กวาดต้อนผู้รอดชีวิตเข้าไปในสังกัด ก่อตั้งส�านักของตนขึ้นนามว่า ‘ส�านัก
อู่อีë’
วิชาดาบของเจ่ยงเฉาเสว่ยเลิศล้าย่ง ท้งนางยังเป็นอัจฉริยะด้าน
ั
ี
�
ิ
ี
6
