Page 7 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 7
ึ
ี
บทท่หน่ง
ผิวน�้าใสแวววาวราวคันฉ่องส่องสะท้อนผืนฟ้าสีคราม ต้นหลิวริม
�
น้าเอนไหว ผลัดใบร่วงลงมาเป็นคร้งคราว ก่อให้เกิดระลอกคล่นเป็นวง
ั
ื
นกแว่นตาขาวหลังเขียวสองสามตัวขับขานบทเพลงอยู่บนยอดไม้ ทิวทัศน์
บรรยากาศเช่นนี้ช่างสงบรื่นรมย์ยิ่ง
ทว่าป่ากกริมน�้ากลับเต็มไปด้วยไอสังหาร
ึ
ไกลออกไป เด็กสาวเยาว์วัยในชุดสีแดงปราดเปรียวผู้หน่งควบม้า
น�ากลุ่มศิษย์ที่ดุร้ายเหี้ยมหาญมุ่งหน้ามาทางป่ากกนี้อย่างยิ่งใหญ่
ส่วนอีกกลุ่มท่ซุ่มอยู่ในป่าน�าโดยชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ในชุดสีด�า
ี
ส�าแดงวิชาตัวเบาอันน่าเหลือเชื่อกระโดดขึ้นเหนือป่ารกชั¯ซึ่งสูงเกือบเท่า
ตัวคน
“ย่าห์!”
ดวงตาคู่งามของเด็กสาวชุดแดงบนหลังม้าเหลือบเห็นชายชุดด�า
ขวางทางที่จะมุ่งหน้าไป นางรั้งสายบังเหียนหยุดม้าใต้ร่างที่ก�าลังวิ่งทันที
5
