Page 10 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 10
รอยำ
งข
้ำ
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
นำ
งมำ
ุณ
หน
ูปอแป
ตกอ
ับมำ
เปนค
บางที่มุมปากยิ่งเยาะหยันเยียบเย็น
นัยน์ตาคู่นั้นของเขาราวกับกระเบื้องเคลือบสีด�า ใสกระจ่างดุจดั่ง
คันฉ่อง จ้องมองตรงมาที่เจี่ยงเฉาเสวี่ย
“ในเมื่อเอ่ยเช่นนี้ เจ้าก็คือเจ้าส�านักอู่อีë เจี่ยงเฉาเสวี่ยจริงๆ”
“ใช่ ข้าคือเจี่ยงเฉาเสวี่ย”
ดรุณีชุดแดงบนหลังม้ายังคงย้มหวาน ไม่หว่นเกรงต่อไอสังหารท ี ่
ั
ิ
แผ่ออกมาจากร่างของหยางโย่วแม้แต่น้อย
ิ
หยางโยว่ย้มเอ่ยอย่างเจรจาก่อนค่อยใช้ก�าลัง “ร้อยค�าลือไม่สู้หน่ง
ึ
ี
พบหน้า เดิมคิดว่าเจ้าส�านักเจ่ยงมีสามเศียรหกกร นึกไม่ถึงเลยว่าวันน้ได้
ี
ี
พบหน้า ท่แท้เจ้าส�านักเจ่ยงกลับอ้อนแอ้นอรชร รูปโฉมเหนือล้าย่งกว่า
ี
ิ
�
โฉมสะคราญอันดับหนึ่งของเมืองหลวงเสียอีก”
ี
ฟังจบเจ่ยงเฉาเสว่ยหัวเราะคิก เสียงหัวเราะดุจด่งระ¦ังเงินน่ารัก
ั
ี
ิ
ื
น่าถนอม หน้าตางดงาม ค้วตายิบหยี ไม่อาจน�ามาเช่อมโยงกับนางมาร
ร้ายแห่งยุทธภพได้จริงๆ
ี
ื
ี
“หยางโยว่ เจ้าแบกรับช่อเสยงหัวหน้าศิษย์อาวุโสอันทรงเกยรต ิ
ของส�านักฉางหยาง ดูเท่ยงธรรมน่านับถือ พออ้าปากทีกลับมาเก้ยวพาน
ี
ี
หญิงสาวเช่นข้า จิêๆๆ คนเรานี่ตัดสินกันด้วยหน้าตาไม่ได้จริงๆ”
ี
หยางโยว่ตอบอย่างไม่ถือสา “ข้ามิได้เก้ยวพาน แต่ประชดประชัน
ต่างหาก เพียงแต่เจ้าส�านักเจี่ยงฟังไม่ออกเท่านั้น”
ี
ี
เจ่ยงเฉาเสว่ยหัวเราะเสียงเย็น “กับอีแค่ศิษย์อาวุโสของส�านักฝ่าย
ี
ี
ึ
ธรรมะเล่องช่อผู้หน่ง ไม่ไสหัวไปฝƒกกระบ่ให้ดี กลับว่งโร่มาท่น่ดักโจมต ี
ื
ิ
ี
ื
ส�านักอู่อีëของข้า มันไม่น่าขันไปหน่อยรึ”
หยางโยว่กดมุมปากหุบย้ม เปล่ยนสีหน้าเป็นเคร่งขรึมก่อนเอ่ย
ิ
ี
8
