Page 16 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 16
นำ งมำ รอยำ งข ้ำ ตกอ ับมำ เปนค ุณ หน ูปอแป
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
พร้อมถอยหลังไปก้าวแล้วก้าวเล่าก็ถูกพาตกลงไปในแม่น�้าหลูฮวาทั้งคู่
“เจ้าส�านัก!”
�
ก่อนจะตกลงไปในแม่น้าเย็นเฉียบยังได้ยินเสียงตะโกนด้วยความ
หวาดหวั่นขวัญผวาของศิษย์ส�านักอู่อีëลอยมาแว่วๆ
ี
ใต้ผิวน้าท่แตกกระจาย เจ่ยงเฉาเสว่ยกับหยางโย่วยังคงสู้กันอุตลุด
ี
ี
�
นางไม่ยอมปล่อยมือจากด้ามดาบ ได้แต่ใช้มืออีกข้างซัดลงไปบน
อกของหยางโย่ว
หยางโย่วโดนฝ่ามือของนางเข้าไปก็กระอักเลือดคาวออกจากปาก
่
เลือดสดๆ ละลายไปกับน�้าในแมน�้าอยางรวดเร็ว เลือดเป็นสายลอยผาน
่
่
หน้าของนางไป
ั
้
็
ื
็
่
ั
่
่
้
แมจะเปนเช่นนนมอของหยางโยวกยงคงโอบรอบรางแนงน้อยของ
นางแน่น ให้ตายก็ไม่คลายออก
จากน้นหยางโย่วดึงกระบ่กิเลนเหินออกจากเอวนาง แทงใส่อกซ้าย
ี
ั
ของนางอย่างโหดเหี้ยม...
ช่วขณะน้นเลือดสดๆ แผ่ขยายกว้าง พริบตาเดียวก็ย้อมแม่น้าเป็น
�
ั
ั
สีแดง
ห้วงก่อนตายเจี่ยงเฉาเสวี่ยเบิกตาคู่สวยกว้าง ปล่อยมือออกจาก
ี
ดาบหงส์บ่นท่พกติดกายไม่ห่างมานานปี และด้วยเร่ยวแรงท่เหลือเพียง
ี
ี
ั
น้อยนิด นางใช้ก�าลังภายในเฮือกสุดท้ายฟาดลงไปบนอกของหยางโย่ว...
ี
ก่อนจะส้นสติไปเจ่ยงเฉาเสว่ยเหลือบเห็นหยางโย่วกระอักเลือด
ิ
ี
สดๆ ออกมาค�าโต นางจึงหลับตาลงด้วยความพึงพอใจ ปล่อยให้ร่างกาย
ื
ี
�
ท่เจ็บปวดเกินทนจมลงไปเร่อยๆ สู่ก้นแม่น้า กลายเป็นอาหารของกุ้งปลา
ในแม่น�้า
14
