Page 42 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 42
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 2
่
ึ
ส�าหรับมาซาฟุมิผู้ไร้ความทรงจ�า แม้แต่เมืองน่าเบื่อแห่งนี้เขาจะมองเห็นมันดุจ
โลกต่างมิติท่มังกรอาจโผล่มาจากดงต้นกกซ่งก�าลังส่ายไหวอยู่หรือเปล่า เหมือนนิยายใน
ึ
ี
ห้องสมุด
ิ
ั
ึ
ขนาดรถยนต์ยังว่งผ่านเพียงหร็อมแหร็ม ทว่าพอมาถึงสะพานซ่งอยู่ตรงน้นมา
นมนานและไม่มีอะไรโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์นอกจากความใหญ่โตแล้ว มาซาฟุมิก็ร้อง
เสียงหลง
“ว้าว”
เสียงอุทานด้วยความประทับใจท�าให้หวนนึกถึงวันนั้น
“เห็นทะเลจากที่ไกลๆ สุดยอดเลย!”
�
ทะเลเดิม ค�าพูดซ้าเดิมเหมือนกับตอนเห็นคร้งแรก ไม่รู้ท�าไมเหมือนกัน ตอนน ้ ี
ั
มาโมรุรู้สึกอิ่มเอมใจขึ้นมานิดหนึ่ง
ั
ี
ถ้าถามว่าดีใจอะไร คงเป็นเพราะไม่ว่าจะมาซ้าอีกก่คร้ง รอยย้มก็ยังปรากฏอยู่
ิ
�
ทุกครั้งละมั้ง
มาซาฟุมิหรี่ดวงตาทอประกายขณะยิ้มหน้าบานอยู่ข้างๆ
“อะ...”
พอสัมผัสสะพานหินผิวหยาบ ข้อสงสัยอย่างหนึ่งก็ผุดขึ้นในใจของมาโมรุ
“เรื่องเห็นทะเลบนสะพาน นายก็จดเอาไว้ในสมุดโน้ตด้วยไม่ใช่เหรอ?”
“เอ ไม่มีเขียนเกี่ยวกับทะเลนะ”
“แต่เห็นบอกว่าเป็นเรื่องส�าคัญ...”
ทุกครั้งที่หยิบสมุดโน้ตออกมา มาซาฟุมิจะพูดจาท�านองนี้เสมอ
เพื่อไม่ให้ลืม เพื่อให้จ�าได้
ี
ั
ี
ส�าหรับเขา มันคงเป็นเหมือนปายบอกทาง น�าทางมายังสถานท่ท่อยากด้นด้น
มาอีกครั้ง
40
