Page 38 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 38
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 2
่
ึ
ด้วยเหตุผลว่า ‘ไร้ความทรงจ�า’ มีแต่ท�าให้ล�าบากใจเปล่าๆ
“ไม่ใช่เร่องท่ต้องขอโทษสักหน่อย อีกอย่างเม่อวานซืนนายก็ขอโทษไปแล้ว น ี ่
ื
ี
ื
นาย...”
‘ลืมไปแล้วเหรอ?’ มาโมรุเสียวสันหลังวาบ ดีท่ห้ามปากเอาไว้ทันก่อนพลาดพล้ง ั
ี
เอ่ยออกมา
เกือบพูดจาท�าร้ายจิตใจคนปวยแล้วไหมล่ะ
ี
ไม่มีใครผิด และตนก็ไม่ควรเอาความกระวนกระวายใจท่หาทางระบายไม่ได้ไป
พาลใส่คนอื่น นั่นเป็นพฤติกรรมของเด็กไม่รู้จักโต
“ช่างเถอะ ไม่ต้องคิดมาก”
“แต่...”
“อย่าบอกนะว่านายดักรอฉัน? เลิกท�าอะไรแบบนี้ด้วย ท�าตัวตามปกติเถอะ”
ี
ั
ชายท่สมองกลายเป็นกระดาษขาวไม่รู้กระท่งว่าการท�าตัวตามปกติเป็นอย่างไร
ท�าหน้าเจ็บปวดเล็กน้อย และท�าท่าเหมือนอยากจะพูดอะไร ทว่ามาโมรุเร่มเดินต่อโดยไม่
ิ
สนใจ
ั
ี
มาโมรุปฏิเสธ ท้งท่ความจริงทนอยู่เฉยไม่ได้จนต้องไปหาข้อมูลเก่ยวกับความ
ี
จ�าเสื่อมทุกวัน
...นี่ตนอยากให้เป็นอย่างไรกันแน่
ิ
ั
ั
ข้างในมาซาฟุมิไม่มีมาซาฟุมิคนน้นอีกแล้ว ท้งโรงเรียนมัธยมปลายท่เพ่งย้ายมา
ี
โรงเรียนและเพื่อนๆ ก่อนหน้านี้ กระทั่งแม่ที่เป็นสายเลือดเดียวกัน ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
ั
เพราะฉะน้นกับแค่ช่วงเวลาท่อยู่ด้วยกันเพียงวันเดียว กับแค่เหตุการณ์เล็กน้อย
ี
ไม่สลักส�าคัญอะไร กับแค่ว่าใครเป็นคนถอนหญ้าในสวนจนสะอาดตา มันจะเป็นอย่างไร
ก็ช่าง
ต่อให้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นในอนาคต เขาก็คงนึกเรื่องราวเหล่านี้ไม่ออกหรอก
36
