Page 33 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 33
TOUKO SUNAHARA
“มาโมรุคุง ขอโทษด้วยนะ แต่ความทรงจ�าจะไม่กลับมาแล้ว”
“เอ...”
ไม่กลับมาแล้ว หมายความว่ายังไง
ี
“ตะ ตอนน้อาจจะยังนึกไม่ออก แต่ความทรงจ�าจะค่อยๆ กลับมาทีละนิด ถ้า
มีอะไรมากระตุ้น...”
ในการ์ตูนเป็นแบบน้น เวลาท่พระเอกหรือนางเอกความจ�าเส่อม แม้ลืมเลือน
ั
ื
ี
ประสบการณ์หรือความทรงจ�าอันล�้าค่าไป ทว่าเหตุการณ์บางอย่างจะช่วยดึงสิ่งเหล่านั้น
ให้หวนกลับมาได้อย่างไม่คาดฝน
และทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ราวกับช่วงเวลาท่ลืมเลือน ช่วงเวลาท ่ ี
ี
ื
ั
ิ
ด้นรนกระเสือกกระสนแทบตายเป็นเร่องโกหก สามารถเอากลับคืนมาได้ท้งความทรงจ�า
ทั้งความสัมพันธ์กับเพื่อนๆ และครอบครัว
ั
ื
แม้แต่เร่องจริงก็มีเหมือนกัน มาโมรุเคยได้ยินว่ามีคนความจ�าเส่อมช่วคราวจาก
ื
เหตุการณ์บางอย่างเช่นอุบัติเหตุ ต่อให้จ�าเหตุการณ์ก่อนและหลังเกิดอุบัติเหตุไม่ได้ แต่
นอกจากนั้นก็จ�าได้บ้าง ลืมเลือนไปบ้าง
แม่ไม่พยักหน้า
ื
“ขอโทษด้วยนะ มาโมรุคุง พวกเธอสองคนอุตส่าห์เป็นเพ่อนกันแล้ว...เธอคุยกับ
ลูกชายฉันแทบทุกวันเลยสินะ?”
คุยแทบทุกวัน เรียกว่าทางนั้นเข้ามาคุยอยู่ฝายเดียวน่าจะถูกต้องมากกว่า
ื
มาซาฟุมิคงเล่าเร่องของมาโมรุให้แม่ฟง และคงเล่ากลบเกล่อนไปว่าเป็นเพ่อน
ื
ื
กันแล้ว
ั
ี
“ท้งท่ปาควรบอกเร็วกว่าน้ แต่มันพูดยากน่ะ...แถมอาการไม่ก�าเริบมาพักใหญ่
ี
แล้วด้วย ปาเลยชะล่าใจ คิดว่าหายดีแล้วเสียอีก”
ั
ี
แม่เล่าว่าน่ไม่ใช่คร้งแรก รวมถึงเร่องท่สมองของมาซาฟุมิสูญเสียความทรงจ�า
ี
ื
31
