Page 28 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 28
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 2
่
ึ
“มาซาฟุมิ”
ต้องต่อท้ายด้วยซังไหม มาโมรุลังเลอยู่เสี้ยววินาทีก่อนเอ่ยชื่อออกมา ดูเหมือน
เรียกแค่ชื่อห้วนๆ ก็ไม่มีปญหาอะไร ลูกชายข้างบ้านยิ้ม
ไม่ใช่แค่ไม่มีปญหา เหมือนดีใจด้วยซ�้า
�
พอออกมาริมแม่น้ากว้าง สายลมก็พัดปะทะ ต้นกกแกว่งไกวไปมา แสงอาทิตย์
สะท้อนผิวน�้าแยงตา มาซาฟุมิซึ่งก�าลังจดจ้องมาโมรุอยู่ร้อง “ว้าว” ออกมา
เหมือนวินาทีที่มองเห็นทะเล
“เส้นผมของเธอสะท้อนแสงด้วย เห็นเป็นสีทองล่ะ”
ี
ุ
ี
มาโมรไปล้างมือท่อ่างล้างหน้า ก่อนจะเงยมองเส้นผมท่สะท้อนในกระจก เห็น
เป็นสีน�้าตาลอ่อนธรรมดา
ี
ี
วันน้อากาศไม่ค่อยดีนัก ช่วงเวลาส้นๆ ท่แสงอาทิตย์จะสาดส่องผ่านช่องว่าง
ั
ระหว่างบ้านตัวเองกับบ้านข้างๆ ผ่านพ้นไปแล้ว ขณะมาโมรุใช้ปลายน้วจับผมหน้าเพ่อ
ิ
ื
ตรวจสอบได้ชัดๆ อยู่นั้น เสียงของยายก็สะท้อนก้อง
“มาโมรุ มานี่หน่อย~”
จังหวะเวลาเหมือนค�านวณเอาไว้แล้ว
ิ
ื
เน่องจากไม่ได้ยินเสียงกร่งหน้าบ้าน แสดงว่าไม่มีแขกมา เสียงเรียกดังมาจาก
ี
ั
ห้องครัว มาโมรุจึงเดินไปทางน้น กล่นอาหารตุนลอยตลบอบอวลท้งท่เวลาน้ยังเร็วไป
ี
ิ
ั
ส�าหรับอาหารเย็น
“อันนี้ เอาไปให้บ้านข้างๆ ก่อนจะเย็นชืด”
ยายบอกพลางยื่นชามกระเบื้องหุ้มพลาสติกแล้วเรียบร้อยให้มาโมรุ
“เอ...”
“อย่าท�าหน้ารังเกียจ!”
26
