Page 26 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 26
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 2
่
ึ
“มันส�าคัญ เลยต้องจดเอาไว้”
มาตรฐานคัดกรองเรื่องส�าคัญค่อนข้างต�่า
ึ
ี
ี
ึ
ี
เส้นทางง่ายๆ แค่น้ แม้แต่ยายซ่งช่วงน้บ่นว่าลืมโน่นลืมน่บ่อยข้นยังจ�าได้โดยไม่
ต้องจดบันทึกเลย
ี
ดูท่าคงสัมผัสได้ถึงสายตาของมาโมรุ ชายหนุ่มท่วางสมุดโน้ตลงบนราวสะพาน
เลยพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย
“จะตะโกนว่า ‘บ้าเอย’ จากตรงนี้ก็ได้นะ?”
“ท�าไมต้องท�าด้วย?”
“เศร้าเรื่องเจ้าของผ้าเช็ดหน้าอยู่ไม่ใช่เหรอ”
“เปล่าสักหน่อย”
“เด็ก ม.ต้น ท�าเป็นเกก ไม่น่ารักเลย”
“ไม่ได้ท�าเป็นเกก เปล่าจริงๆ”
มาโมรุไม่ได้เศร้าจริงๆ
ู
่
ั
ั
ั
้
ึ
ู
ั
่
่
รกครงแรก อกหกคร้งแรก มนก็ควรเศราอยหรอก แต่เขากลบร้สกแจมใสอยาง
้
ั
ั
บอกไม่ถูก
ู
็
ั
ุ
ิ
ี
ทเอาแต่คร่นคดถงเดกสาวคนนน อาจเพราะจ่ๆ กไม่เจอตวเธอแล้วมากกว่า
่
ึ
ั
้
็
ความคิดที่ว่าจะคืนของให้เมื่อไรก็ได้กลับไม่สามารถท�าได้แล้ว
คืนสิ่งที่ยืมมาแก่เจ้าของ ทั้งสิ่งที่มีรูปร่างและไม่มีรูปร่าง เมื่อท�าเช่นนั้น ‘บางสิ่ง
บางอย่าง’ จะวนเวียนไปมาระหว่างคนสองคน และท�าให้ความไว้วางใจค่อยๆ ผลิบานข้น
ึ
ต่างจากแม่ที่ไม่เคยสอนอะไรเลย ยายสอนมาโมรุมากมาย
รวมถึงเรื่องที่ยากจะบอกได้ว่าสามารถเอาไปใช้จริงๆ ได้ด้วย
“นี่ เราลงไปข้างล่างจากตรงนั้นได้หรือเปล่า?”
ิ
ี
ชายหนุ่มช้ไปทางบันไดทอดลงไปริมตล่งท่เจออยู่ระหว่างดงต้นกกสีเขียวสมเป็น
ี
24
