Page 41 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 41
TOUKO SUNAHARA
มาโมรุท�าหน้า ‘อะ’
ค�าพูดขาดความเกรงอกเกรงใจ ค�าพูดท่น่าจะออกจากปากของมาซาฟุมิ เส้ยว
ี
ี
ึ
วินาทีหน่ง...แม้เป็นเพียงเส้ยววินาทีเดียวดุจสายลมพัดผ่าน แต่ก็สัมผัสได้ถึง ‘เขาคนน้น’
ี
ั
“เมื่อกี้...”
“อะ โทษที ฉันไม่ได้แซวเล่นนะ...แค่คิดว่าดีจัง”
ชายหนุ่มพูดค�าแก้ตัวที่ฟงไม่ขึ้น กลับมาเป็นมาซาฟุมิคนปจจุบันแล้ว
“มาโมรุคุง?”
มาโมรุเริ่มออกเดินอีกครั้ง
จากนั้นเปล่งเสียงโดยไม่หันหลังกลับ
“ตามมา”
“เอ”
“ทางนี้!”
ี
มาโมรุออกจากสวนสาธารณะท่เต็มไปด้วยร่มไม้ เดินไปบนถนนลาดยางมะตอย
สะท้อนแสงวิบวับมุ่งหน้าไปทิศทางตรงข้ามกับบ้าน แม้สับสนมาซาฟุมิก็เดินตามไป ถึง
มาโมรุเดินสับขารัวเหมือนก�าลังเดือดดาลก็ไล่ตามไปโดยไม่รอช้า
มองเห็นแม่น้ากว้าง รอบด้านไร้ผู้คน ริมตล่งอบอวลไปด้วยคล่นความร้อนของ
ิ
ื
�
ี
ึ
ฤดูร้อนเสมือนแผ่นเหล็กถูกแผดเผาก�าลังได้ท ดงต้นกกสีเขียวข้นหนาพอจะปองกันคน
่
รุกรานเข้าไปได้
มาโมรุไม่สนใจสิ่งเหล่านั้น เขายังคงเดินจ�้าอ้าวต่อไป
แล้วจู่ๆ ก็นึกสงสัยขึ้นมา ชายที่สูญเสียความทรงจ�าเห็นโลกนี้เป็นอย่างไรนะ
เมืองที่เห็นจนหน่าย เมืองที่คุ้นชินขนาดหลับตาเดินยังได้ เมืองที่ไม่รู้จะเริ่มเบื่อ
จากตรงไหนก่อนดี เมืองเล็กๆ อันคับแคบชวนอึดอัด เมืองที่ท�าให้คนอาศัยอย่างมาโมรุ
เอาแต่ปรารถนาจะโตไวๆ
39
