Page 46 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 46
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 2
่
ึ
“เอาสิ งั้นวันเสาร์เป็นไง?”
‘อะ วันเสาร์ฉันมีนัดแล้ว...‘
“กับเพื่อนที่โรงเรียนเหรอ?”
‘อืม’
มาซาฟุมิตอบกลับทันควัน มาโมรุคราง “หืม” ในล�าคอ
มาซาฟุมิไม่ใช่ ‘คนไม่มีเพ่อนคบ’ แม้ย้ายโรงเรียนมากลางเทอม แม้ก่อนปดเทอม
ื
ฤดูร้อนเจอเหตุการณ์วิกฤตอย่างสูญเสียความทรงจ�า แต่ดูเหมือนเขาจะมีเพื่อนเพิ่มมาก
ขึ้นเรื่อยๆ มาโมรุเห็นเขาอยู่กับกลุ่มเพื่อนแถวหน้าสถานีรถไฟฟาบ่อยๆ
ื
หรือเวลาเห็นกลุ่มคนใส่เคร่องแบบโรงเรียนเดียวกัน สายตามาโมรุจะสอดส่อง
หามาซาฟุมิตลอด
พอเห็นว่าก�าลังหัวเราะอยู่กับกลุ่มเพื่อน เขาก็รู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก
“งั้นวันอาทิตย์เป็นไง?”
้
ี
ั
ั
ุ
้
คราวนตกลงได้ข้อสรปอย่างง่ายดาย แล้วการสนทนาผ่านโทรศพท์แบบไม่สน
ั
ไม่ยาวจนเกินไปก็จบลง ก่อนมาโมรุลุกจากโตะริมหน้าต่างเขาแง้มผ้าม่านอีกคร้ง สายตา
เบนจากดวงจันทร์มองไปทางหน้าต่างข้างบ้านโดยไม่รู้ตัว
วันเสาร์ในอีกสองวันต่อมา เน่องจากไม่มีธุระอะไรเป็นพิเศษตอนกลางวันมาโมร ุ
ื
จึงใช้เวลาอยู่บ้านเหมือนทุกที
ช่วยงานบ้านตามท่ยายส่งบ้าง นอนแผ่บ้าง ถ้ามาซาฟุมิมาเห็นเข้าต้องบ่นแน่ว่า
ี
ั
ี
�
แทนท่จะ ‘นอนแผ่’ เอาเวลาไปอ่านหนังสือไม่ดีกว่าเหรอ แต่ยายไม่ค่อยจ้าจ้จ้าไชมาโมร ุ
�
ี
เรื่องการเรียนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ี
�
อาจคาดไม่ถึง แต่วุฒิการศึกษาของแม่ไม่ได้ต่าต้อยเลย ในยุคสมัยท่กระแสยก
ระดับสถานภาพและบทบาทของสตรีก�าลังมาแรงในสังคม ยายอยากให้ลูกสาวตัวเองทัน
44
