Page 37 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 37
YUU NAGIRA
“เรื่องงานพิเศษไม่เป็นไรหรอก แต่เรื่องที่น้องฉันร้องไห้กลางดึกอย่าบอกสุวะล่ะ”
“อา อื้อ เข้าใจแล้ว”
ทาคาระพยักหน้า ใครๆ ล้วนไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าที่บ้านมีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น
แต่อีกฝายกลับเล่าให้ทาคาระฟังแล้วขอให้ปดเป็นความลับกับสุวะ ทาคาระดีใจเพราะ
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนพิเศษ พอท�าหน้านิ่วคิ้วขมวดเพราะพยายามสะกดกลั้นรอยยิ้ม
รุ่นพี่มายะจังก็กล่าวเสริม
“หมอนั่นเกลียดการพูดเรื่องยุ่งยากเกี่ยวกับที่บ้านใช่ไหมล่ะ”
“เอะ? อา... อืม ก็นะ”
งั้นหรือ เรื่องนั้นหรอกหรือ ไม่ใช่ว่าไม่อยากเล่า แต่ไม่เล่าเพราะใส่ใจความรู้สึก
ของสุวะต่างหาก นั่นสินะ ทาคาระหงอยเล็กน้อย จริงดังที่รุ่นพี่มายะจังพูด สุวะแทบ
ไม่เอ่ยถึงบ้านของตนเอง คงเพราะเรื่องที่บ้านถือเป็นเรื่องหดหู่
“เอาเถอะ บ้านสุวะเองก็มีหลายๆ เรื่อง”
“หลายๆ เรื่อง?”
“ไม่รู้เหรอ?”
ทาคาระเป็นฝายตกใจที่อีกฝายไม่รู้เรื่อง
“บ้านหมอนั่นทะเลาะกันมาตั้งแต่ปีที่แล้วว่าจะหย่ากันหรือไม่หย่าน่ะ”
พ่อแม่ของเขากระซิบให้ฟังเมื่อวันก่อนว่าสาเหตุเริ่มมาจากการที่พ่อของสุวะมีชู้
แต่พอทะเลาะกันไปสักพัก ฝายแม่ก็ดูเหมือนจะมีคนรักใหม่เหมือนกัน แต่ทาคาระไม่ได้
เล่าให้รุ่นพี่ฟังถึงขั้นนั้น
“ไม่รู้เรื่องเลยสักนิด”
รุ่นพี่มายะจังท�าคอตก ทาคาระจึงลนลาน
“อะ แต่หมอนั่นคงไม่เล่าให้รุ่นพี่ฟังเพราะไม่อยากให้คนที่ชอบต้องเป็นห่วง เรื่อง
ของตัวเองก็เรื่องหนึ่ง แต่หมอนั่นน่าจะอยากฟังเรื่องของคนที่ชอบนะ”
ทาคาระตั้งอกตั้งใจพูดกับรุ่นพี่มายะจังที่เซื่องซึม
“ถ้าเป็นผมนะ ผมอยากฟังเรื่องของคนที่ชอบทุกเรื่องเลย ทั้งของที่ชอบ ของ
ที่เกลียด หรือชอบหัวเราะกับเรื่องอะไร เลิกเกรงใจกันแบบแปลกๆ แล้วเปดใจเล่าเรื่อง
ที่บ้านกับเรื่องอื่นๆ ไปเถอะ อ้อนกันบ้างก็ได้”
35
