Page 39 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 39
YUU NAGIRA
เอะ ทาคาระหันมองข้างๆ
“หมอนั่นท่าทางไม่นึกอยากคบหากับใครลึกซึ้งทั้งนั้นแหละ”
ทาคาระอ้าปากค้างมองรุ่นพี่มายะจังเพราะไม่เข้าใจความหมาย เส้นผมด้านหน้า
ของอีกฝายยาวบังตาจนอ่านสีหน้าไม่ออก ทาคาระยื่นมือออกไปแหวกเส้นผมด้านหน้า
ของรุ่นพี่โดยไม่รู้ตัว รุ่นพี่มองมา ดวงตาเยือกเย็นที่หางตาเฉียงขึ้นนั้นเบิกกว้างด้วย
ความตกใจ
“ขอโทษ แต่รุ่นพี่ดูเหมือนร้องไห้อยู่”
เขาลนลานแก้ตัว
“...แฟนของทาคาระเนี่ยดีเนอะ”
รุ่นพี่มายะจังหัวเราะคิก
“เอะ?”
“ท่าทางจะได้รับความส�าคัญ”
รอยยิ้มที่บ่งบอกชัดว่าเป็นเรื่องของคนอื่นนั้นท�าให้ทาคาระตระหนักอีกครั้งว่า
ตนไม่อยู่ในสายตาอีกฝายแม้แต่น้อย ส�าหรับรุ่นพี่มายะจังแล้ว เขาเป็นเพียงเพื่อนของ
แฟนก็เท่านั้น ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจแท้ๆ...
รถตู้เข้ามาจอดในลานจอดรถ กลุ่มชายสวมชุดคนงานทยอยลงมาจากในนั้น
“งั้นฉันไปละ”
รุ่นพี่มายะจังท�าท่าจะกลับเข้าไปในร้าน จังหวะเหมาะจนทาคาระโล่งอก แต่เขา
ก็อยากพูดอะไรสักอย่าง ต่อให้เป็นเรื่องน่าอายก็ช่าง
“รุ่นพี่มายะจัง”
พอรั้งไว้ แผ่นหลังในเครื่องแบบสีน�้าเงินของร้านสะดวกซื้อก็หันมาหา
“เอ่อ... ถ้ามีเรื่องกลุ้มใจอะไรก็ปรึกษาผมได้เสมอนะ”
ทันทีที่เอ่ยปาก ประโยคนั้นก็ดูเกร่อเสียจนทาคาระหน้าแดงซ่าน
“แทงกิ้ว”
รุ่นพี่ยิ้มก่อนจะหายเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ ทาคาระมองตามแผ่นหลังนั้นด้วย
ความรู้สึกกระดาก ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกด้อยเลยแท้ๆ แต่พออยู่กับรุ่นพี่มายะจัง
เขากลับรู้สึกว่าตนเองช่างเป็นผู้ชายที่กระจ้อยร่อยเหลือเกิน ความรู้สึกริษยาแผดเผาอยู่
37
