Page 40 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 40
่
รักเมือวันวาน
ที่ก้นบึ้งของหัวใจ มิหน�าซ�้ายังเป็นความรู้สึกที่มีต่อเพื่อนสนิทอย่างสุวะ
ทาคาระเฝามองรุ่นพี่มายะจังผ่านกระจก ทั้งตอนที่กดเครื่องคิดเงินและหยิบ
สินค้าใส่ถุง เป็นภาพการท�างานอันแสนธรรมดา ถึงกระนั้นกลับไม่อาจละสายตา ขณะที่
ก�าลังเหม่อมอง รุ่นพี่ก็หันมาทางนี้ โบกมือให้คล้ายจะบอกว่า รีบๆ ไปได้แล้ว
ทาคาระพยักหน้าก่อนออกวิ่งอีกครั้ง กลางคืนผ่านพ้นไปแล้ว สีส้มกระจ่างของ
รุ่งสางสาดส่องผนังอาคารสถานี คนที่รุ่นพี่มายะจังชอบคือสุวะ ส่วนตนเป็นแค่เพื่อน เขา
รู้ดี รู้ดีแก่ใจ ทั้งที่รู้อยู่แล้วแท้ๆ...
เมื่อออกมาข้างนอกหลังจากกวดวิชาเลิก ดวงจันทร์กลมโตก็ลอยอยู่บนฟา
พระจันทร์เต็มดวง มุมปากของทาคาระผุดยิ้ม รู้สึกผ่อนคลายเพราะการสอบปลายภาค
เพิ่งผ่านพ้นไป ปกติเขาจะตรงดิ่งกลับบ้านทันที แต่วันนี้เขาตัดสินใจว่าจะเดินผ่านสถานี
แล้วแวะร้านหนังสือที่ประตูฝั่งตะวันตก
หากเปรียบกับประตูฝั่งตะวันออกซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงเรียนกวดวิชาแล้ว ฝั่ง
ตะวันตกที่มีวงเวียนขนาดใหญ่ตั้งอยู่นั้นครึกครื้นกว่ากันมาก มีทั้งร้านสะดวกซื้อ ร้าน
โดนัท ร้านเช่าวิดีโอ ร้านเหล้า ขณะที่เดินผ่านร้านคาราโอเกะซึ่งสว่างโดดเด่นกว่าที่อื่น
ชายหญิงอายุพอๆ กับทาคาระก็เดินออกมาพอดี
“ไปไหนต่อดี บ้านคัตซึนไหม?”
“ฉันจะกลับ เลยสี่ทุ่มทีไรพ่อแม่ชอบท�าตัวน่าร�าคาญอยู่เรื่อย”
“เธอเป็นคุณหนูที่ไหนนั่น”
เสียงหัวเราะนั้นท�าให้ทาคาระหันไปหา เจ้าของเสียงคือสุวะนั่นเอง มือนั้นโอบ
ไหล่เด็กสาวอยู่ ขณะลังเลว่าจะทักดีหรือไม่ สุวะก็สังเกตเห็นจนได้
“ไง ทาคาระ กลับจากกวดวิชาเหรอ?”
“ว่าจะแวะร้านหนังสือ นายล่ะ?”
“คาราโอเกะกับเพื่อน”
เด็กสาวที่โดนโอบไหล่ทวนค�าว่า “เพื่อน?” พลางถลึงตาใส่สุวะ แต่ไม่ทันไรก็
หัวเราะคิกคักออกมา พอดูดีๆ จึงเห็นว่าปลายนิ้วของสุวะก�าลังไล้ไปตามไหล่ของเธออย่าง
แฝงความนัย ทาคาระขมวดคิ้วเมื่อสังเกตเห็นว่าเป็นบริเวณสายยกทรง
38
