Page 45 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 45
YUU NAGIRA
อยู่สองคนแล้ว สุวะก็เอ่ยขึ้นว่า “เห็นมะ?” พลางชะโงกมองมา ทาคาระจึงถามกลับว่า
“เรื่องอะไร?”
“นายน่ะคิดจริงจังเกินไป”
สุวะท�าปากยื่น ท่าทางอวดดี
“ฉันเพิ่งเคยคบกับผู้ชายครั้งแรก แต่ไม่เลวเลยแฮะ ชวนผ่อนคลายต่างจากผู้หญิง
จนเรียกว่าสบายเลยก็ได้ เวลาแบบนี้พวกผู้หญิงคงโกรธหรือไม่ก็ร้องไห้แหงๆ”
แบบนั้นต่างหากที่ปกติ ค�าพูดนั้นชะงักค้างอยู่ในล�าคอ การคบหากันระหว่าง
ชายหญิงและผู้ชายด้วยกันนั้นแตกต่างกันดังที่สุวะพูดจริงหรือ ทาคาระไม่รู้เพราะไม่มี
ประสบการณ์ แถมเจ้าตัวอย่างรุ่นพี่มายะจังยอมปล่อยผ่านแล้วแท้ๆ แต่ตนที่เป็นคนนอก
กลับยอมรับไม่ได้แบบนี้มันช่างโง่เง่าสิ้นดี ทาคาระนึกโมโหยิ่งกว่าเดิม
“ร้อยยี่สิบหกเยนครับ”
ทาคาระหยิบเศษเหรียญจากกระเปาสตางค์ใบเล็กส�าหรับวิ่ง รับเงินทอนกับ
เครื่องดื่มเกลือแร่มา พนักงานโค้งศีรษะพลางเอ่ยว่าขอบคุณที่ใช้บริการ ทว่าทาคาระกลับ
ไม่ขยับไปจากด้านหน้าแคชเชียร์
“คุณลูกค้า ถ้าไม่หลบไป ทางร้านเดือดร้อนนะครับ”
รุ่นพี่มายะจังขมวดคิ้วอยู่ด้านหลังเคาน์เตอร์ร้านสะดวกซื้อ
“ก็เมื่อวานโทรไปหาแท้ๆ แต่รุ่นพี่ไม่รับนี่นา เมลก็ไม่ตอบ”
ทาคาระยังคงยืนนิ่งอย่างไม่ยอมแพ้ หนึ่งวินาที สองวินาที สามวินาที... รุ่นพี่
มายะจังเป็นฝายหมดความอดทน เขาเดาะลิ้น ยกมือเสยผม แล้วร้องบอกส่วนออฟฟศ
ด้านในร้านว่า “ขอพักหน่อยนะครับ” ก่อนพยักพเยิดบอกทาคาระว่า “หลังร้าน”
ตั้งแต่พบรุ่นพี่มายะจังขณะท�างานพิเศษเมื่อหลายวันก่อน การวิ่งตอนเช้าตรู่
และซื้อเครื่องดื่มที่ร้านสะดวกซื้อก็กลายมาเป็นกิจวัตร ปกติแล้วทาคาระมักจะแค่ทักทาย
ที่แคชเชียร์เพื่อไม่ให้รบกวนการท�างาน แต่การเห็นหน้ารุ่นพี่มายะจังเป็นคนแรกในตอน
เช้าก็ชวนให้ดีใจ เป็นเหตุให้วิ่งเรื่อยมาทุกวัน
เมื่อไปถึงหลังร้านก็พบอีกาก�าลังจิกถุงขยะ พอรุ่นพี่มายะจังเตะถุงขยะ กาสองตัว
จึงบินขึ้นฟาอย่างเอื่อยเฉื่อย ไร้ท่าทางกลัวเกรง
43
