Page 43 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 43
YUU NAGIRA
สุวะหลบสายตาคาดคั้นแล้วยกมือเสยผม
“งั้นถ้าฝายนั้นนอกใจเหมือนกันก็สิ้นเรื่อง”
“...หา?”
ทาคาระอ้าปากหวอ หมอนี่พูดอะไรของเขา
“ถ้าฉันนอกใจแล้วห้ามแฟนท�าบ้าง แบบนั้นจะโกรธว่าเอาแต่ใจตัวเองก็ช่วยไม่ได้
แต่ส�าหรับฉันแล้ว ต่อให้แฟนนอกใจก็ไม่โกรธหรอก เพราะฉันไม่ชอบความสัมพันธ์ที่
ผูกมัดกันแน่นพรรค์นั้น”
“เดี๋ยวก่อน งั้นท�าไมนายถึงคบกับรุ่นพี่มายะจังล่ะ”
“ก็ต้องเพราะชอบแหงอยู่แล้ว”
ทาคาระหงุดหงิดที่คุยกันไม่รู้เรื่อง หากเป็นตนเอง เขาย่อมไม่มีทางนอกใจคนรัก
ไม่อยากให้คนรักนอกใจด้วย ในเมื่อชอบก็ย่อมรู้สึกอย่างนั้นแน่นอนอยู่แล้ว รากฐาน
ความคิดของตนกับสุวะแตกต่างกันมากเกินไป
“ฉันคบกับคนที่ชอบเพราะเวลาที่อยู่ด้วยกันมันสนุกดี เพราะงั้นพอหมดสนุกก็
จะเลิกกันไป พอเจอคนที่อยู่ด้วยแล้วสนุกมากกว่าก็จะหันไปคบกับคนนั้น แบบนี้ไม่ได้
เหรอ?”
พอโดนถามตรงๆ แบบนั้น ทาคาระก็ไม่รู้เหมือนกัน
“ทาคาระถามสินะว่าถ้าโดนมายะจังจับได้จะท�าไง คนที่ตัดสินใจเรื่องนั้นไม่ใช่ฉัน
แต่เป็นมายะจังต่างหาก ถ้าไม่ชอบใจก็แค่เลิกกันไปซะ แต่ถ้าไม่รังเกียจก็คบกันต่อ”
“ไม่ใช่เรื่องที่จะยอมรับได้ง่ายขนาดนั้นหรอกมั้ง”
“แต่ฉันรับได้”
“อย่าเอาความคิดของตัวเองไปยัดเยียดใส่คนอื่นสิ!”
ตอนนั้นเองจู่ๆ เงาคนที่พื้นก็เพิ่มขึ้น พอตกใจเงยมองก็เห็นร่างผอมบางยืนอยู่
บนหลังคาบันได ข้างรั้วกั้นแท็งก์น�้า โดยมีดวงอาทิตย์อยู่เบื้องหลัง
“พวกนายหนวกหูชะมัด คนก�าลังนอนกลางวันแท้ๆ”
รุ่นพี่มายะจังพูดอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะปีนบันไดลิงลงมา ได้ยินเข้าแล้วแน่ๆ
หัวใจของทาคาระเต้นรัวแรงจนแทบได้ยินเสียงเลือดไหลเวียนดังตุบๆ
“ได้ยินแล้วเหรอ?”
41
