Page 34 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 34
่
รักเมือวันวาน
“เป็นเด็กซิ่วมันล�าบากนะ”
ค�าพูดนั้นไม่ใช่การต่อว่าหรือเทศนา ทาคาระเองก็ยอมรับค�าพูดนั้น ทั้งที่เวลา
อยู่กับรุ่นพี่มายะจัง เขารู้สึกราวกับตัวเองแตกต่างไปจากเดิมแท้ๆ แต่เมื่อกลับบ้าน
มาอยู่กับครอบครัว เขากลับพบว่าตนเองแทบไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย เปลือกบางๆ ที่
ปลิดปลิวไปเริ่มก่อร่างสร้างตัวเข้าห่อหุ้มทาคาระอีกครั้ง ปัญหาคือตัวเขาเองกลับไม่รู้สึก
ว่าเป็นเรื่องน่าอึดอัดสักนิด
‘เปนคุณชายก็ลําบากแฮะ’
ถ้อยค�าเมื่อตอนกลางวันเพิ่งเสียดแทงใจเอาปานนี้ บ้านของเขามั่งคั่ง ตอนนี้
ผลการเรียนก็ดีในระดับที่เข้ามหาวิทยาลัยแพทย์ได้สบาย แถมพ่อแม่ยังรักกันดี ทาคาระ
เองก็รักครอบครัว เขาไม่เคยรู้สึกว่า ‘เด็กดี’ ตามขนบสังคมอย่างตนเองด้อยค่าตรงไหน
ทว่าหลังจากรู้จักกับรุ่นพี่มายะจัง เขากลับเริ่มรู้สึกว่าสิ่งเหล่านั้นช่างดูไม่จืดเอาเสียเลย
หลังจากอาบน�้าแล้วกลับมาที่เรือนแยก เขาก็เห็นเมลของสุวะในมือถือ จะว่า
ไปแล้วหมอนั่นบอกว่าคืนนี้จะมาแท้ๆ แต่ไม่ยักโผล่หน้ามา
‘ฉันจะไปเที่ยวกับคนอื่น คืนนี้ขอผาน’
เป็นแบบนี้อยู่เรื่อย ทาคาระถอนหายใจ ไปเที่ยวกับคนอื่นหมายความว่ายกเลิก
เดตสินะ เขาคิดจะโทรหารุ่นพี่มายะจังก่อนจะล้มเลิกความคิดไป การแอบรู้สึกดีๆ กับ
แฟนเพื่อนอยู่ในใจยังถือว่าปลอดภัย แต่การโทรศัพท์ไปหานั้นถือว่าล�้าเส้น
ทาคาระอ่านหนังสือจนสี่ทุ่มแล้วจึงเข้านอน เขาเข้านอนเร็วเพื่อที่จะตื่นเช้า การ
ตื่นมาทบทวนบทเรียนแต่เช้าย่อมช่วยให้ใช้สมองได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ
ทว่าเช้าวันต่อมา เขากลับตื่นอย่างไม่ปลอดโปร่งนักเพราะความฝันอันแปลก
ประหลาด ไม่สิ ความฝันนั้นธรรมดา เนื้อหาปลอดภัย เขาฝันว่าขี่มอเตอร์ไซค์เลียบ
ชายหาดด้วยกันตามล�าพังสองคนกับรุ่นพี่มายะจัง
อาจเป็นเพราะจินตนาการเมื่อตอนกลางวันยังคงตกค้าง เขานึกเอือมระอา
ในความซื่อตรงของตัวเอง แต่ปัญหาคือความฝันนั้นช่างสมจริงเหลือเกิน ทาคาระนึก
ทุกอย่างออกอย่างชัดเจน ทั้งสัมผัสของมือบอบบางที่เกาะกุมเอว เสียงที่เอ่ยเรียก
“ทาคาระ” กลิ่นหอมของทะเล และแสงแดดอันเจิดจ้า
ความฝันนั้นจารึกลงภายในตัวเขา กลายเป็นความทรงจ�าอันแจ่มชัดไม่ต่างจาก
32
