Page 38 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 38
ดวงหทัยจอมบัลลังก์
จากนั้นก็ขุดขี้เถ้าในเตาออกมาจ�านวนหนึ่ง แล้วหลบอยู่แถวๆ ห้องเก็บของข้างประตู
ทางออกของห้องเครื่อง
ฮือๆ... นางไม่อยากถูกลงโทษอีกแล้วนะ นางทั้งหิวทั้งเหนื่อย หากต้องถูก
ลงโทษอีก มิสู้เอานางไปฝังเลยดีกว่า
เมื่อเห็นนางมิได้คายผักในปากทิ้งแต่กลับยัดใส่ปากแทน สีหน้าท่าทางราวกับ
กระต่ายที่ได้รับความแตกตื่นตกใจ ดวงตาแดงก�่าใบหน้าซีดเผือด มือทั้งสองข้างสั่นเทา
ไม่หยุด ไม่รู้เพราะเหตุใดกลับท�าให้เขาหัวเราะออกมาอย่างที่เห็นได้ไม่บ่อยนัก
เขาก็แค่มาเอาของว่างยามค�่าที่ห้องเครื่องตามปกติ ทว่าได้ยินเสียงแถวๆ
ห้องเก็บของจึงเดินมาดูให้แน่ใจ แต่กลับเห็นขันทีผู้นี้ก�าลังนั่งยองๆ หันหลังให้เขา
หลังจากส่งเสียงเอ่ยถามก็คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะเห็นภาพเหตุการณ์เช่นนี้เข้า
ซินเซ่าหมิ่นเห็นเขาเบือนหน้าแอบหัวเราะเล็กน้อยจึงคาดเดาว่าคนผู้นี้คงจะ
พอเจรจาด้วยได้ เลยรีบปล่อยมือจากเขาแล้วขุดดินบนพื้น มันเทศน่าจะอบสุกได้ที่
แล้ว สามารถเอาออกมากินได้แล้ว
นางปอกเปลือกไปพลางจับติ่งหูไปพลางโดยไม่สนว่ามันเทศจะร้อนลวกมือ
ครั้นลอกส่วนด้านบนที่ไหม้เกรียมบางส่วนออกไป ก็เผยให้เห็นมันเทศสีเหลืองอร่าม
ซึ่งอยู่ด้านใน ไอร้อนลอยมาพร้อมกับกลิ่นหอมหวนเย้ายวนใจ นางรีบยื่นไปตรงหน้า
เขาอย่างไม่รั้งรอ
“พี่ใหญ่ ท่านลองกินดูสิ อร่อยจริงๆ นะ ข้าไม่โกหกท่านหรอก”
จิตใต้ส�านึกสั่งให้เขาเบือนหน้าหนี ใบหน้าหล่อเหลาซึ่งหุบยิ้มลงฉายแวว
เดียดฉันท์อย่างปิดไม่มิด
ซินเซ่าหมิ่นเห็นดังนั้นก็คิดว่าเขารังเกียจว่ามันเทศลูกนี้ไม่ถูกสุขอนามัยจึง
รีบปอกชิ้นเล็กๆ ยัดใส่ปากทันที มันเทศร้อนเสียจนนางแยกเขี้ยวยิงฟันแต่ก็เผยรอยยิ้ม
แห่งความอิ่มเอมใจออกมา แล้วเอ่ยชื่นชมเสียงเบาว่า “อร่อยเหลือเกิน...” นี่สิถึงจะ
ใช่อาหาร ทั้งร้อนปากทั้งเจือด้วยรสชาติหวานอ่อนๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของมันเทศ
พอเข้าปากก็ละลายอยู่ที่ปลายลิ้น! นางห้ามใจไม่อยู่ปอกชิ้นเล็กๆ ออกมากินอีกชิ้น
ถึงแม้จะร้อนลวกปากแค่ไหนนางก็ไม่หวั่น
เขาจ้องมองรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจราวกับได้ครอบครองใต้หล้าของนาง
ตาไม่กะพริบ พอเห็นนางขยับมือก็คิดว่านางจะปอกให้เขากิน แต่ไหนเลยจะคาดคิดว่า
36
