Page 29 - อ่านฟรี กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน
P. 29
CHIDORI CHISHIMA
ลมหายใจของฤดูใบไม้ผลิด้วย”
ถ้อยค�าที่ราวกับเค้นออกมานั้นท�าให้ผมเผลอพยักหน้าอย่างแรง ค�าเปรียบเปรย
กลิ่นหอมนั้นยอดเยี่ยมจนท�าให้อารมณ์ดีและดีใจขึ้นมาอย่างง่ายดาย ใบชาในแก้วระริก
ไหวเบาๆ
“...บังเอิญ”
เสียงแผ่วเบาของชายหนุ่มสั่นสะเทือนบรรยากาศอันชุ่มชื้น
“ฝนตกลงมา พอหาที่หลบก็กระโจนมาเจอคุณอยู่ที่นี่”
น�้าเสียงนั้นฟังดูราวกับชายหนุ่มเองต่างหากที่เป็นฝ่ายค้นหาความหมายอยู่ แต่
แล้วเขาก็ยกชาขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดราวกับจะกลืนค�าตอบลงไป ก่อนจะวางแก้วลงเสียง
ดังลั่น
ไม่มีการเติมน�้าร้อนใดๆ ทั้งนั้น
“ผมจะกลับ”
ผมไม่อาจถามเหตุผลได้ เพราะเราคือเจ้าของร้านกับลูกค้า ผมมองชายหนุ่มเก็บ
เอกสารที่วางแผ่อยู่บนโต๊ะ สีหน้าก็ใช่ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรเป็นพิเศษแท้ๆ
ในอกโดนบีบรัดทั้งที่ไม่รู้เหตุผล
ฝนยังคงตกหนักอยู่ด้านนอกจนได้ยินเสียงมาถึงในร้าน ผมยั้งปากตัวเองไม่ให้
พูดออกไปว่า อยู่ต่ออีกสักหน่อยก็ได้นี่ครับ เมื่อครู่นี้เขาดูนาฬิกา งานคงจะยุ่งไม่น้อย
วันนี้เขาจะได้กินข้าวกลางวันไหมนะ
ขอโทษนะครับที่ร้านนี้ไม่มีอาหาร...ที่ผ่านมาก็เคยมีลูกค้าเรียกร้องให้ขายอาหาร
อยู่บ้าง เรื่องนี้อาจเป็นสาเหตุที่ท�าให้ไม่ค่อยมีลูกค้ามาที่ร้านก็ได้ แต่ผมท�าอาหารไม่เก่ง
นี่นา
ชายหนุ่มยืนขึ้นตรงหน้าผมก่อนจะหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาจากกระเป๋าที่
อกเสื้อ กระเป๋าสตางค์บางสีด�าสนิท บางทีกระเป๋ากางเกงด้านหลังคงมีพวกเศษเหรียญ
อยู่สินะ พวกมนุษย์เงินเดือนส่วนใหญ่ชอบท�าแบบนั้น
(ส่วนเราไม่ท�าเรื่องแบบนั้นเลย)
เขาคนนี้มีชีวิตอยู่ในโลกที่แตกต่างจากผม เรื่องที่เราอาจเคยพบกันที่ไหนสักแห่ง
คงเป็นความเข้าใจผิดของเขามากกว่า
49
