Page 27 - อ่านฟรี กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน
P. 27
CHIDORI CHISHIMA
อย่างนั้น เสียงฝนดังมา ใบชาซึ่งสยายออกเต็มที่ระริกไหวอยู่ท่ามกลางสีเขียวอ่อน
สายตาประสานกัน
“กลิ่นนี้...”
เสียงกระซิบนั้นเต็มไปด้วยความตกใจซึ่งแตกต่างไปจากที่ผมคิด สายตาของเขา
หนักแน่นจนผมรู้สึกราวกับโดนค้นหาส่วนลึกในใจ พอผมตกใจกะพริบตา อีกฝ่ายจึงเบน
สายตากลับไปยังแก้วอีกครั้ง สายตาซึ่งราวกับก�าลังพินิจสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นวูบไหวอย่าง
รุนแรง
“ไม่ถูกใจเหรอครับ?”
“ไม่ใช่อย่างนั้น”
ชายหนุ่มไม่พูดอะไรมากกว่านั้น หรือว่าเขานึกถ้อยค�าที่อยากพูดไม่ออกกันแน่
นะ เขาไม่ได้เปล่งเสียงใดออกมาสะเทือนบรรยากาศอีก นิ้วมือกร้านที่ประสานอยู่บน
เอกสารออกแรงเล็กน้อย สายตาซึ่งวาบประกายแสงรุนแรงเปี่ยมด้วยความรุ่มร้อนสบเข้า
กับสายตาของผม
ท�าไมล่ะ
พอสักที
แต่ว่า
ทุกอย่างเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว
(ทั้งคุณ) (และผม)
คงก�าลังนึกอยากลืม
(สีหน้า...บอกว่าอย่างนั้นสินะ)
เขาบอกว่ากลิ่นหอมจะเรียกความทรงจ�าให้กลับมา
เขาคงมีความทรงจ�าที่ลืมไม่ลง ความทรงจ�าที่คล้ายกับกลิ่นนี้ ความจริงแล้วผม
ไม่อาจถามอะไรได้เลย ฝนตกรุนแรงขึ้นจนภายในร้านมืดสลัว กระทั่งเงาของหยดน�้ายัง
หายไป ผมเฝ้าฟังเสียงฝนพร่างพร�าอยู่แสนไกล ราวกับอยู่ในก้นทะเล
ที่นี่มีเพียงเราสองคน
ผมค่อยๆ ถอยออกมาก้าวหนึ่ง
“ถ้าชาเหลือประมาณหนึ่งส่วนสามแล้วบอกด้วยนะครับ ผมจะได้เติมน�้าร้อน”
47
