Page 37 - อ่านฟรี ห้วงเวลารักของสองเรา
P. 37
MODORU ASAOKA
และท�าท่าเบื่อหน่าย
“...อาจารย์นี่เป็นคนตรงไปตรงมาเนอะ พูดว่าตัวเองน่ารักเนี่ย ผมว่าปกติเขาจะ
ซ่อนเอาไว้ในใจกันนะ”
“เหรอ?”
“แล้วก็นะ มีน้อยคนแน่ๆ ที่มีความมั่นใจในตัวเองน่ะ เขาพูดกันไม่ค่อยออกหรอก
ว่าฉันชอบตัวเอง”
“ฉันไม่มีความมั่นใจหรอก อยากตามใจตัวเองกับมีความมั่นใจในตัวเองน่ะต่างกัน
ใช่ไหมล่ะ? ฉันรู้ดีว่าตัวเองเป็นคนระดับล่างๆ”
“ระดับล่าง!”
“เพราะงั้นถึงเขาจะมาดูถูกเอาก็คิดว่า นั่นสิน้า~ ...แต่ว่าฉันหัวดีนะ”
อาจารย์พูดอย่างนั้นแล้ววางหนังสือลงตรงหน้าผมก่อนชี้ว่า “ตรงนี้ผิดนะ” จากนั้น
ก็หรี่ตาลงอย่างนุ่มนวลและยิ้มขื่นอย่างซุกซนเล็กน้อย
ผมประหม่าจนหัวใจเต้นตึกตัก ใช้ยางลบลบค�าตอบที่ผิดพลางคิดไปด้วย
...อาจารย์ดูดีแล้วก็เหมือนจะมีประสบการณ์มากมาย แต่ถ้าไม่มีคนที่ใจสื่อถึงกัน
ได้ละก็คงจะโดดเดี่ยวเดียวดายมานาน
พอจินตนาการถึงอาจารย์ที่ยืนเหงาอยู่เพียงล�าพัง หัวใจก็พลันแห้งผาก เกิด
ความหงุดหงิดและขุ่นเคืองอย่างไม่รู้ที่มาที่ไปเหมือนตอนกลัดกระดุมผิด
“อาจารย์บอกว่าสงสัยเรื่องการมีชีวิตอยู่ ถ้ามีความรักแล้วเปลี่ยนไปได้ก็ดีเนอะ”
“หืม...?”
ไม่เป็นไร เหมือนอาจารย์จะยิ้มขื่น
“อยู่ตัวคนเดียวมันเหงานะ จากนี้ถึงอยู่คนเดียวตลอดไปก็ไม่เป็นไรเหรอ?”
ปรากฏว่าคราวนี้อาจารย์เบิกตากว้างแล้วนิ่งสนิท
“ไม่เคยคิดเลย ...งั้นเหรอ จะว่าไปอาเมะจังเองถ้าสอบเสร็จแล้วก็จะเลิกมาที่นี่
สินะ”
“ผมเหรอ? อืม เลิกสิ... อาจารย์?”
อาจารย์เพียงทอดสายตาลงด้านล่างไม่หือไม่อือ อ้าปากค้างเล็กน้อยแล้วคิดอะไร
สักพัก
33
