Page 35 - อ่านฟรี ห้วงเวลารักของสองเรา
P. 35
MODORU ASAOKA
น�้าผลไม้ที่อยากดื่ม ไปด้วยกันหน่อยนะ’ ฉันไม่ได้คอแห้งเลยคิดว่า ใช่แล้ว ฉันซื้อให้
อาเมะจังดีกว่า”
...น�้าผลไม้คือข้ออ้างในการพาอาจารย์ออกมานั่นเอง
สารภาพรักกับคนในที่ท�างานซึ่งต้องเจอหน้ากันทุกวัน ความกล้าที่เค้นออกมา
และการเตรียมใจมีมากเกินกว่าจะจินตนาการ
“ทิ้งอาจารย์อาคิทสึไว้...คนเดียวจะดีเหรอครับ”
“พูดว่าทิ้งก็เวอร์เกินไปนะ ใกล้ขนาดนี้กลับคนเดียวคงไม่เป็นไรมั้ง”
“ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น...”
ผมคิดว่าตอนนี้เธอก�าลังร้องไห้อยู่รึเปล่า ผมไม่ค่อยรู้เรื่องครูท่านอื่นนอกจาก
อาจารย์หรอก แต่เพราะดวงตาอ่อนโยนคู่นั้นฉายแววเศร้าสร้อยอยู่
“ว่าแต่อาเมะจังมาแอบดูสินะ?”
“...ขอโทษครับ ได้ยินเสียงก็เลยเผลอ”
“ฮะๆๆ ไม่ต้องขอโทษหรอก วันนี้อาเมะจังก็เป็นเด็กดีเนอะ”
เมื่อไปถึงทางเข้าอาจารย์ก็ดึงร่มออกจากมือผมไปเฉยๆ และส่งชามาให้แทน
จากนั้นก็ช่วยหุบร่มแล้วเอาไปวางไว้ตรงแท่นเก็บร่ม
พอคิดว่าเป็นคนไร้มนุษยธรรมก็กลับมีน�้าใจให้ราวกับเป็นเรื่องธรรมดา ตรง
ปลายนิ้วของอาจารย์เปียกเม็ดฝน จะมีสักกี่คนที่รู้ว่าคนคนนี้อ่อนโยนขนาดนี้
“...คนที่สังเกตเห็นความมีเสน่ห์ของอาจารย์น่ะต้องเป็นคนที่คอยเฝ้ามองอาจารย์
เป็นอย่างดีแน่นอน ผมคิดว่าสนใจเขาหน่อยก็ดีนะ”
แม้จะรู้ว่ายุ่งไม่เข้าเรื่องแต่ผมก็อดกระซิบบอกเสียงเบาไม่ได้
อาจารย์มองกลับมายังผมอย่างประหลาดใจ ล้วงมือสองข้างลงไปในกระเป๋า
เสื้อคลุมสีขาวแล้วออกเดินอีกครั้ง
“อาเมะจังชอบอาจารย์คนนั้นหรอกเหรอ? ดูซึมเชียว”
“เอ๊ะ? ไม่ครับ ผมไม่เคยคุยด้วยเลย ไม่ได้ทั้งชอบหรือเกลียด...”
“ฉันก็เหมือนกันแหละ ไม่เคยคุยกันดีๆ แต่กลับมาถูกเฝ้ามอง มันรู้สึกแย่แฮะ”
“พูดว่ารู้สึกแย่ก็ไม่ดีนะ เขาอุตส่าห์ชอบขนาดพยายามมาสารภาพรักไม่ใช่เหรอ”
“แต่ว่าแบบนั้นน่ะ ชอบกันแค่ภายนอกใช่ไหมล่ะ? สุดท้ายก็ไม่ได้มองอะไรเลย
31
