Page 34 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 34
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 3
32 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 3
ี
ั
ิ
จินตนาการว่าพุ่งออกจากรอยแยกของประตูเหมือนกับขาม้าท่ถูกตัดท้งข้างน้น...
“ฮองเฮา!”
ช้าไปต้งแต่ต้นจนจบ ฉันเหมือนกับดินเลนเละๆ ก้อนหน่งกระแทกอยู่
ั
ึ
บนบานประตู จากนั้นก็ลื่นไถลลงพื้น
ั
ฉนเงยหน้าขนกระแทกเข้ากบประตครงแล้วครงเล่า หวงว่าจะกระแทก
ู
ึ
้
ั
ั
ั
ั
้
้
มันจนเกิดรอยแยกได้ “ปล่อยข้า...ออก...” ความเหนียวและร้อนท่ไหลลงมาจาก
ี
ั
หน้าผากท�าให้ดวงตาพร่ามัว เลือดทะลักออกมาจากในปากไม่หยุดปิดก้นล�าคอ
ของฉัน แม้แต่ส่งเสียงร้องฉันก็ร้องไม่ออก
“อึก...อึก...”
ั
ี
ึ
ั
ิ
ตอนท่¿„œนข้นมาฉันรู้สึกเจ็บปวดไปท่วท้งตัว เจ็บปวดจนแม้แต่น้วก็ขยับ
ึ
ไม่ได้ มือคู่หน่งรัดๆ พันๆ อยู่บนหัวของฉันท�าเอารู้สึกร�าคาญ ฉันจึงพยายาม
ื
ื
ออกแรงย่นมือไปคว้าเพ่อหยุดมันไว้อย่างสุดความสามารถและพยายามลืมตา
¢Öé¹
“ท�าพระองค์เจ็บแล้ว บ่าวสมควรตายเพคะ...”
ฉันมองคนที่อยู่ขางเตียงอย่างนิ่งงันพักหนึ่ง หลับตาลงและลืมตาขึ้นอีก
้
“เจินจูเป็นเจ้านั่นเอง ชิงเอ๋อร์เล่า?”
ั
ี
“ฮองเฮาพระองค์ทรง¿„œนแล้ว!” ตอนน้นเองคนท่อยู่ข้างเตียงถึงค่อยม ี
ป¯ิกิริยาตอบสนองว่าฉัน¿„œนแล้ว นางส่งเสียงตะโกนด้วยความยินดี ทว่าจากน้น
ั
ก็ตะลึงงันไป “เจิน...เจินจู?”
่
“เจ้าไมใช่เจินจูหรือ ชื่อโยวเหออย่างนั้นหรือ?” ฉันตบหน้าผากแล้วเอย
่
กึ่งขอโทÉเล็กน้อย “พวกเจ้าเพิ่งมา ข้ายังไม่ค่อยคุ้นเคย”
“ฮองเฮา...” นางปิดปากไว้ดวงตาเบิกกว้าง ก้าวถอยหลังสองก้าวอย่าง
ั
ื
ไม่อยากเช่อ ก่อนจะส่ายหน้าหัวเราะพร้อมกลับมาหน้าเตียงอีกคร้งแล้วจับมือ
ของฉันข้น “พระองค์อย่าทรงล้อบ่าวเล่นอีกเลยเพคะ สองวันน้ท�าเอาหม่อมฉัน
ึ
ี
กังวลแทบแย่...”
ฉันไม่ค่อยคุ้นชินกับความสนิทสนมของ ‘เจินจู’ จึงสลัดมือของนางออก
