Page 31 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 31
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 29
ี
ี
ี
จากประตูทางทิÈตะวันตกของวังช้นนอกแค่ไม่ก่ก้าว พระองค์ต้องทรงเคล่อนไหว
ั
ื
ึ
ิ
รวดเร็วหน่อย ชิงม้าตัวหน่งแล้วควบให้ว่งสุดชีวิต เซ่ยอว่คอยอยู่ด้านนอกประต ู
ี
ี
ี
ทางทิÈตะวันตก ยามน้วังช้นนอก½†าบาททรงปิดก้นจนน้าสักหยดก็ร่วซึมไม่ได้
ั
ั
ั
�
ยายแก่ก็มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นเพคะ”
“จะได้ผลหรือ?” ¿ังแล้วไม่น่าเชื่อถืออย่างยิ่ง
ี
แม่นมเหนียนพยักหน้ายืนยัน “ได้เพคะ ยามน้พระองค์ทรงเป็นฮองเฮา
แล้ว ขอเพียงแต่ม้าของพระองค์ไม่หยุด ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่กล้าขัดขวาง ผู้ใดจะกล้า
ั
ท�าร้ายพระองค์สักนิดกัน นอกเสียจากว่าพวกมันอยากถูกประหารเก้าช่วโคตร
ี
ี
เดิมทีคิดจะให้เซ่ยอว่พาพระองค์บุกออกไปพร้อมกัน แต่ต่อมาคิดว่ามีเขากลับ
ึ
ิ
จะท�าให้พระองค์ออกไปได้ยากย่งข้น พระองค์คนเดียวไม่มีผู้ใดกล้าแตะต้อง หาก
ิ
มีเขาเพ่มข้นเหล่าองครักÉ์หลวงสามารถใช้ข้ออ้างว่ามีมือสังหารหรือหัวขโมยมา
ึ
‘ปกป‡อง’ พระองค์ได้”
ฉันพยักหน้าไม่หยุด “ข้า¿ังแม่นม!”
ั
“เช่นน้นหม่อมฉันไม่พูดกับพระองค์ให้มากความแล้วเพคะ จะไปส่งให้
ั
ผู้คนระหว่างทางมาต�าหนักตะวันตกจากไปเดëยวน้ พระองค์ทรงรีบเตรียมส่งของ
ี
ี
ิ
แล้วตามไปโดยเร็ว!”
“แม่นม!” ฉันคว้ามือนางไว้ไม่ให้นางไป “แม่นม แม่นม...”
�
ฉันไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร ท�าได้เพียงเอ่ยเรียกนางซ้าๆ ฉันอยากบอกว่า
ี
บุญคุณน้แม้ตายก็ต้องตอบแทนในวันหน้า แต่น่เป็นค�าพูดไร้สาระ วันหน้ารึ วันน ้ ี
ี
หลังจากนางช่วยเหลือฉันก็ไม่มี ‘วันหน้า’ อีกต่อไปแล้ว!
“ฮองเฮาของหม่อมฉัน” นางสลัดมือของฉันออกแล้วลูบหลังÈีรÉะของ
็
ุ
ี
ฉันเบาๆ “เดกท่ทกข์ยากเอ๋ย ไม่เคยได้ใช้ชีวตง่ายๆ สักวัน ยายแก่แค่อยากให ้
ิ
พระองค์มีชีวิตที่ดีบ้าง แต่ก็ท�าอะไรไม่ได้...”
พูดจบนางก็หายไปนอกประตูโดยไม่หันกลับมา แวบสุดท้ายท่ท้งไว้ให้
ิ
ี
ฉันคือเงาด้านหลังที่หลังค่อมเล็กน้อยและแก่หง่อมอย่างเห็นได้ชัด
ี
ี
ฉันท�าตามทแม่นมเหนียนบอก เปล่ยนเป็นชุดเบาสบายแล้วไปซ่อนตัว
่
