Page 33 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 33
ี
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
เย่ยนเสวียเสว่ย 31
ี
ี
ี
ุ
ั
ั
ี
ด้วยเหตน้ฉนจึงไม่ย่หระเช่นกัน สนใจแต่พุ่งชนไปด้านหน้า ชนโดนใครคนน้นก ็
โชคร้าย
ขณะท่ประตูวังทางทิÈตะวันตกปราก¯อยู่ตรงหน้า ฉันยังไม่ทันส่งเสียง
ี
ร้อง ด้านหลังก็มีคนและม้ากลุ่มหนึ่งไล่ตามมาทั้งยังแซงมาอยู่ด้านหน้าฉัน
้
่
้
่
้
เมื่อเห็นคนที่อยูด้านหนาใกลๆ อยางชัดเจนฉันก็รองออกมาด้วยความ
ตกใจ “เยี่ยนซาน!”
“ฮองเฮาทรงรีบหยุดเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”
“อย่าได้คิดเลย!”
ื
ี
ื
เย่ยนซานไม่เหมือนกับคนอ่น เขาไม่กลัวท�าฉันบาดเจ็บ และเม่อเห็นฉัน
ไม่¿ังก็ท�าท่าจะเอาม้ามาขวางด้านหน้า
“หลี่เยี่ยนซาน! ท่านจะมาขวางข้าตอนนี้รึ?!”
ฉันดึงปิ›นแหลมคมออกมาแล้วออกแรงแทงไปท่สะโพกม้า ม้าส่งเสียง
ี
ร้องยาวด้วยความเจ็บปวดและยกสองขาหน้าข้น กีบเท้าม้าคู่หน่งกระทืบตุ้บๆ
ึ
ึ
สองทีตามด้วยห้อตะบึงไปอย่างรวดเร็ว ชนเข้ากับหัวม้าของเขาอย่างจัง เกือบ
ท�าให้เขาหงายหลังตกจากหลังม้า
ั
ั
“ยิงธนูขนนก ปิดประตู!” เขาออกค�าส่ง จากน้นฉันก็ได้ยินเสียงลูกธน ู
หวีดหวิวยิงขึ้น¿‡า
“ไม่...”
ประตูทิÈตะวันตกอยู่ข้างหน้านี่เอง ครั้นเห็นประตูหนักอึ้งค่อยๆ ปิดลง
ฉันก็แทงสะโพกม้าอย่างบ้าคลั่ง ม้าที่ฉันคร่อมอยู่ใต้หว่างขาส่งเสียงร้องแล้วห้อ
้
้
็
ตะบึงอย่างรวดเรวราวสาย¿‡า เร็วเข้า เร็วเขา ใกลแล้ว ใกล้แล้ว ฉันใกลจะออก
้
ไปแล้ว!
ตอนนี้ประตูใหญ่สองบานปิดลงจนเหลือความกว้างเพียงสองฉื่อ แต่ว่า
ฉันยังไม่หยุด ออกไปได้! ฉันสามารถออกไปได้...ใต้หว่างขาพลันชะงักไปช่วครู่
ั
ึ
ื
ไม่คาดว่าจะเห็นขาเท้าม้าข้างหน่งไถลออกไปจากรอยแยกของประตู และเม่อหัน
กลับไปมอง เยี่ยนซานยังคงค้างอยู่ในท่าสะบัดดาบ
ี
ื
“อะ...!” ช่วพริบตาท่ม้าล้มลงบนพ้นฉันก็ปล่อยเชือกบังเหียนในมือออก
ั
