Page 27 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 27
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
เย่ยนเสวียเสว่ย 25
ี
ี
ี
ท�าไมฉันถึง¿ังไม่เข้าใจเลยสักนิด
ั
ึ
“ไฉเหริน” ฉันน่งตัวตรงก่อนโยนมีดส้นไปตรงหน้านาง “หยิบมันข้น เจ้า
ั
ึ
ี
สามารถล้างแค้นให้ตัวเองได้” หยิบมันข้น เป็นคนตรงหน้าคนน้ท่ท�าให้เจ้ากลาย
ี
เป็นผีมารับเคราะห์แทน ¦่านางแล้ว เมื่อเจ้าตายไปจะได้ไม่ตายอย่างอยุติธรรม
จากแววตาของนางมองออกได้ว่ามีแวบหน่งท่นางใจเต้น นางอยากหยิบ
ี
ึ
ี
ื
ึ
ั
มีดส้นบนพ้นข้นมา ฉันเดาว่านางอยาก¦่าฉัน และก็ไม่ใช่เพราะต้องเป็นผีท่ตาย
แทนฉัน แต่เพราะอะไร น่าจะเป็นเพราะฉันป¯ิบัติต่อ½†าบาทของนางไม่ดีกระมัง
ั
“ไม่เพคะ...” นางส่ายหน้าแล้วผลักมีดส้นออก “ฮองเฮา ขอร้องพระองค์
วันหน้าทรงป¯ิบัติต่อ½†าบาทดีๆ ได้หรือไม่เพคะ ขอร้องพระองค์ล่ะ!”
ี
ไม่เอาหรือ? ฉันแค่นหัวเราะ “ข้าให้โอกาสเจ้าแล้ว เป็นเจ้าท่ไม่ต้องการ
ี
ื
จ�าไว้ว่าข้าไม่ได้ติดค้างอะไรเจ้า” เร่องมาถึงตอนน้ ฉันยังใส่ใจว่าติดค้างใครอีก
หรือ...
“เดิมทีพระองค์ก็ไม่ได้ทรงติดค้าง...½†าบาท?!”
้
ั
ื
่
่
ึ
้
ิ
้
ู
่
ุ
ี
ี
ู
ั
้
ไมรเขาผลกประตเขามาเงยบๆ ตงแต่เมอไร หมตานรบลกขนจะวงเขาไป
่
ู
้
ทว่าเดินได้เพียงสองก้าวก็หยุดเท้าลงไม่กล้าเข้าไปใกล้อีก
ผมสีด�าสยายใช้เพียงสายคาดหน้าผากคาดไว้ไม่ได้สวมมงกุ®ทองค�า ชุด
ื
ิ
คลุมยาวสีขาวพระจันทร์ขับให้สีหน้าของเขาย่งขาวซีด สาบเส้อเปิดออกเล็กน้อย
ิ
็
เผยผ้าพนแผลทพนบาดแผลไว้บางส่วน ผมสองสามเส้นตดอย่ด้านใน เหนได้
ั
ู
ี
่
ั
ชัดว่าคนคนนี้ท�าได้ไม่ดีเท่าที่หมู่ตานไฉเหรินปรนนิบัติ
อา เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ ฉันอยากจะพูดกับเขาอย่างนี้
“ออกไปเถอะ” เขาหันข้างให้สตรีที่ใส่โซ่ตรวนออกไป
ื
ั
สตรีคนน้นเดินลากเสียงดังเกรงแกรงมาด้านหน้าเขา คุกเข่ากับพ้นดัง
ตึงก่อนคลานมาที่เท้าเขา “หมู่ตานกราบทูลลาเพคะ”
ี
ี
ั
ในท่สุดเขาก็ย้ายสายตาจากใบหน้าฉันไปท่สตรีคนน้นแล้วก้มลงจับมือ
ั
ของนางและประคองข้น เพียงแค่น้เท่าน้น จากน้นเขาก็ก้าวเดินมาโดยไม่หันไป
ั
ี
ึ
ี
ี
มองคนท่อยู่ด้านหลังอีกแม้แต่แวบเดียว ปล่อยให้องครักÉ์พาสตรีท่จ้องมองเขา
ี
ั
อย่างโง่งมคนน้นออกไป สตรีท่โง่เขลาเอ๋ย เจ้ายังคงเ½‡ารอคอย เ½‡ารอคอยว่า
