Page 62 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 62

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          60 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

                        ี
                                  ี
                เว่ยเจëยอวëช่างเหมือนท่เล่าลือกันจริงๆ รูปโฉมไม่มีผู้ใดเทียบได้ ท่น่งกัน
                     ี
                                                                   ี
                                                                     ั
                       ี
          อยู่เป็นหญิงสาวท่งดงามท่สุดในโลกอยู่แล้ว ทว่าการเทียบกับนางก็คือการเทียบ
                              ี
                           ั
                                            ึ
                                                                    ี
          ความงามกับดอกโบตëนอย่างไม่ต้องสงสัย ซ่งเทียบกันไม่ได้ มีเพียงหลานเจëยอว ë ี
                            ิ
           ี
                               ี
                                ี
          ท่มาจากบ้านเดิมของซ่วอว่ท่รูปโฉมพอจะเทียบได้บ้าง แต่รูปร่างก็ยังคงพ่ายแพ ้
          ให้ความอวบอิ่มเย้ายวนของหญิงสาวต่างบ้านต่างเมืองคนนี้
                ฉันมาถึงด้านหน้าแล้วแต่เว่ยเจëยอวëก็ยังไม่วางตะเกียบท่ตีเล่นในมือลง
                                            ี
                                                             ี
                                         ี
          แม่นมเหนียนตีสีหน้ามืดคร้มก�าลังจะเอ่ยปากต�าหนิ ฉันจึงรีบกุมมือของนางลง
                               ึ
          ไม่ให้นางมากเรื่อง หากทะเลาะกับสนมของเขา เช่นนั้นคงน่าขันน่าดู
                                                        ี
                “ท่านคือพระสนมท่เป็นเทพธิดาหรือเพคะ” เว่ยเจëยอวëเงยหน้าแย้มย้ม
                                ี
                                                                       ิ
                                                           ี
          อันซุกซนขึ้นมาถาม
                พระสนมที่เป็นเทพธิดา ช่างเป็นวิธีการเรียกที่แปลกใหม่เสียจริง
                “ไม่ใช่” ฉันตอบไปหนึ่งค�าแล้วนั่งลงตรงข้ามนาง
                                          ั
                                                                      ี
                                ี
                                   ี
                         ี
                หลังจากเถ่ยเจาเยว่ยนท่เข้ามาน่งข้างๆ ทักทายฉันสองค�า รถพระท่น่ง ั
                                                                   ี
                                                                       ี
          ของจ้าวแคว้นน้อยก็มาถึง เหล่าสนมต่างลุกข้นท�าความเคารพ ทว่าเว่ยเจëยอวëท ่ ี
                                             ึ
          อาจหาญกลับเข้าไปกอดแขนของจ้าวแคว้นน้อย เดินตามเขาไปยังที่นั่งด้านบน
                “พระสนมกุ้ยจีควรเอ่ยอะไรกับสตรีต่างบ้านต่างเมืองท่ไม่รู้จักมารยาทผ ู้
                                                           ี
          นี้บ้างนะเพคะ”
                ฉันได้ยินจึงหันไปมอง ที่แท้คือหลานเจีëยอวีëที่อยู่ด้านข้างเถี่ยเจาเยวี่ยน
                   ั
           ื
          เม่อเห็นว่าท้งสองคนท้องโตเหมือนกันฉันก็รู้สึกขวางหูขวางตาจึงรีบหันหน้าหน ี
                                                                   ี
          ไม่ให้ความสนใจ ไม่แน่ว่าจ้าวแคว้นน้อยอาจชอบหญิงต่างบ้านต่างเมืองท่ไม่รู้จัก
          มารยาทก็ได้ เป็นส่งท่คนอ่นพูดได้อย่างน้นหรือ ใครเห็นแล้วไม่ชอบใจคนน้นก ็
                         ิ
                           ี
                               ื
                                                                     ั
                                          ั
          ไปพูดสิ
                ระหว่างงานเลี้ยงจ้าวแคว้นน้อยกินค่อนข้างน้อย แต่ว่ายิ้มให้เว่ยเจีëยอวีë
          ค่อนข้างมาก พระสนมเจëยอวëยังมักจะร้องเพลงข้นมาอยู่บ่อยๆ อีกด้วย สุดท้าย
                             ี
                                               ึ
                                 ี
                                                                     ื
          จึงเรียกนักดนตรีกับนางระบ�ามาเสียเลย ท�าเอางานเล้ยงรับประทานอาหารม้อน ้ ี
                                                    ี
                                       ี
             ี
                                    ี
          เปล่ยนเป็นการแสดงร้องร�า เว่ยเจëยอวëช่างเข้าใจค�าว่าสนุกสนานอยู่เพียงคนเดียว
                                    ่
          มิสู้ทุกคนมาสนุกสนานด้วยกันอยางแท้จริง ตัวนางไม่ได้ร้องร�าท�าเพลงคนเดียว
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67