Page 64 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 64
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
62 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2
ี
ี
ั
แคว้นน้อย เว่ยเจëยอวëก็แย่งฉินของนางไปแล้ว จากน้นบทเพลงเดียวกับพระสนม
ี
เจาเยว่ยนก็บรรเลงออกมาจากสายฉิน ฉัน¿ังไม่ออกว่าใครบรรเลงได้ดีกว่ากัน
ิ
ี
ั
ื
แต่ดูจากท่าทางต่นตกใจของเหล่าสนม ใบหน้าเขียวของเจาเยว่ยน อีกท้งรอยย้ม
ชื่นชมน้อยๆ ของจ้าวแคว้นน้อย เหมือนว่าเว่ยเจีëยอวีëจะดีกว่า
้
“หม่อมฉนไม่เคยบรรเลงเพลงนมาก่อน ทาให้ฝ่าบาทขบขันแล้ว” หลง ั
ั
ี
�
ี
ี
ี
บรรเลงจบพระสนมเจëยอวëก็เอ่ยเช่นน้ และได้ยินนางเอ่ยว่า “ตาพระสนมกุ้ยจีแล้ว
เพคะ ได้ยินว่านางสามารถใช้กระบ่ได้ หม่อมฉันยังไม่เคยพบพระสนมท่สามารถ
ี
ี
ใช้กระบี่ได้เพคะ”
ึ
ี
ื
พอได้ยินว่าตัวเองถูกเรียกช่อ ฉันรีบเงยหน้าข้น โถงงานเล้ยงขนาดใหญ่
พลันเงียบลง ทุกคนล้วนจับจ้องเว่ยเจëยอวëราวกับก�าลังบอกว่านางรนหาท่ตาย
ี
ี
ี
นางรนหาท่ตายจริงๆ หากว่าวันน้จ้าวแคว้นน้อยไม่ได้อยู่ในงาน ฉันท่เป็นหน่ง ึ
ี
ี
ี
ในพระสนมสูงÈักดìสามารถตัดสินว่านาง ‘มีความผิด°านล่วงเกินเบ้องสูง’ และ
ื
ิ
มอบโทÉโบยย่สิบไม้ให้สนมผู้ก�าเริบเสิบสานคนน้ได้ แม้โบยนางตายจ้าวแคว้น
ี
ี
น้อยก็ไม่อาจพูดอะไรได้
ี
ี
ิ
ี
จ้าวแคว้นน้อยท่เผยรอยย้มมาตลอดเปล่ยนสีหน้าในท่สุด แต่ครู่เดียว
ี
ั
ี
เท่าน้นเขาก็กลับไปมีสีหน้าอ่อนโยนเหมือนก่อนหน้า “เจëยอวë น่เป็นการล่วงเกิน
ี
กุ้ยจีแล้ว ท�าอย่างไรดีล่ะ”
ิ
ั
ี
คร้นได้ยินเขาพูดอย่างน้เหล่าสนมก็ตกตะลึงกันอีกคร้ง เว่ยเจëยอวëย้ม
ี
ั
ี
ี
อย่างได้ใจ แต่ว่าพวกนางเข้าใจกันผิดแล้ว ค�าพูดน้ของเขาไม่ได้เป็นการอนุญาต
เว่ยเจีëยอวีëโดยนัย แต่ก�าลังถามฉัน ถามฉันว่าท�าอย่างไรดี
ึ
ั
ั
ฉันค่อยๆ ดึงมีดส้นในรองเท้าปักออกมา พอพลิกข้อมือหน่งคร้งมีดและ
ี
ี
ปลอกก็แยกออกจากกัน เว่ยเจëยอวëปรบมือเอ่ยร้องว่า ”ยอดเย่ยม” ทว่าเสียงร้อง
ี
ด้วยความยินดีของนางก็เปล่ยนเป็นเสียงกรีดร้องร่าไห้อย่างรวดเร็วในช่วพริบตา
ั
�
ี
“กรีêด...! ใบหน้าของข้า ใบหน้าของข้า...!”
ี
ทุกคนรวมถึงฉันสะดุ้งตกใจกันหมด ฉันไม่ได้คิดท่จะท�าร้ายนาง ตอนท ี ่
ั
ั
ฉันตวัดมีดออกไปคิดแค่ว่า คิดแค่ว่าจะขู่นางเท่าน้น! ฉันแค่คิดจะขู่นางเท่าน้น
จริงๆ แต่ว่ามีดมันเฉ!
