Page 69 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2

ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
ี
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 67
ถูกใช้ให้ออกไปแล้วนางถึงค่อยหลีกทางแล้วเอ่ยว่า “หยกพก จ้าวแคว้นน้อยให ้
หรือเพคะ”
ฉันพยักหน้า

เรื่องที่กรีดหน้าเว่ยเจีëยอวีëฉันหลับไปสองสามคืนก็ลืมหมดแล้ว พอเห็น
หยกพกถึงค่อยนึกเรื่องในวันนั้นขึ้นมาได้
หยกพกรูปมังกรขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือ อักÉรตรงกลางไม่รู้ว่าเป็นตัวอะไร
ฉันพินิจพิเคราะห์อยู่นานถึงมองออกว่าเป็นอักÉร ‘อี้’ อี้ ชื่อของเขาก็เหมือนกับ

อักÉรตัวนี้ เขาไม่ได้อ่อนแอ ไม่ได้ไร้ความสามารถ แต่ฉันยินยอมให้เขาออนแอ
่
่
บ้าง ฉันยินยอมกอดกับเขาร้องไห้เสียใจในความผิดพลาดของตนเอง อยางน้อย
แบบนั้นก็ยังดีกว่าหน่อย

ี
ิ
ิ
ี
ั
แต่อย่างไรเขาก็ไม่ใช่ฉัน ส่งท่เป็นของเขา ทุกส่งท่เขาต้องการ ใครก็ร้ง
ไม่อยู่ขัดขวางไม่ได้ การได้รับความเจ็บปวดเล็กน้อยนับเป็นอะไร นั่นก็แค่ท�าให้
ึ
ั
ความสามารถในการ ‘ต้านทานความเจ็บปวด’ ของเขาแข็งแกร่งข้นเท่าน้น และ
วันหนึ่งก็ไม่อาจท�าอะไรเขาได้
“ชิงเอŽอร์ เจ้าว่าข้าควรจะท�าอะไรบ้าง” ฉันบีบเจ้าสิ่งที่ไม่ต่างกับลัญจกร
หยกนี่ ฉันคิดว่าฉันควรที่จะท�าอะไรบ้าง
ชิงเอŽอร์เข้าใจความหมายของฉัน นางเช็ดปากให้ฉันพลางเอ่ยว่า “ในใจ
ของพระสนมรู้และเข้าใจดีทุกอย่าง เหตุใดถึงจ�าเป็นต้องให้บ่าวเอ่ยให้มากความ
ด้วยเพคะ”
ื
ฉันกระตุกมุมปากเบาๆ ก่อนจะน่งลงหน้าโตะเคร่องแป‡ง “อีกเดëยวเจ้า
ี
ั
ไปต�าหนักตะวันออกสักรอบ บอกพระชายาอว้ว่าช่วงน้ข้าไม่ค่อยสบาย เร่องใน
ี
ื
ี
ต�าหนักเ¿›งสีก็รบกวนนางแล้ว”
“รับพระบัญชาเพคะ”
เขาต้องการดูว่าฉันอยู่ด้วยตัวเองอย่างไรไม่ใช่รึ ฉันจะให้เขาดู ไม่มีเขา
ในจวนหมิงแห่งนี้ฉันก็มีชีวิตอยู่ต่อไปได้เหมือนเดิม!
“พระสนม ใต้เท้าหลี่ขอเข้าพบเพคะ” หญิงรับใช้เอ่ยอยู่ด้านนอกม่าน

ี
ี
เย่ยนซาน? เช้าตรู่ก็มารบกวน เขาดูไม่เหมือนคนท่จะเสียมารยาทเช่น