Page 71 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 71

ี เย่ยนเสวียเสว่ย
                                                         เย่ยนเสวียเสว่ย 69
                                                                     ี
                                                          ี
                                                                     ี
           คุ้นตา ฉันก�าลังนึกย้อนว่าเคยเห็นที่ไหน ชิงเอŽอร์ก็ร้องออกมาแล้ว
                  “เขา!?”
                  “เจ้ารู้จักหรือ”

                  “เขาคือ...”
                  ไม่รอให้นางเอ่ยออกมาว่าคือใคร เด็กหนุ่มคนนั้นก็กระโดดออกมาแล้ว
           ตะโกนเสียงดัง “พี่สาว!”
                  “เป็นเจ้า!?” เสียงเรียก ‘พ่สาว’ ปลุกความทรงจ�าของฉันข้นมา เขาคือ
                                       ี
                                                                ึ
           มือสังหารคนนั้น!
                                                                  ี
                  เด็กหนุ่มร้องออกมาด้วยสีหน้าตกใจระคนดีใจ “เป็นข้าเอง พ่สาว ท่าน
           จ�าได้แล้ว!?”

                  เขาอยู่ใกล้ฉันเกินไป องครักÉ์ข้างกายจึงก้าวเข้ามาทันทีแล้วใช้สันดาบ
           ตีเขาให้กลับไป “ถอยไป!”
                  เยี่ยนซานรีบดึงเขาไว้แล้วตีหน้าขรึมตวาดว่า “เงียบ!”

                  เมื่อได้รับสายตาของเยี่ยนซานฉันจึงรีบให้คนถอยไปข้างๆ ชิงเอŽอร์และ
           แม่นมเหนียนก็ถอยออกไปเช่นกัน “มีใต้เท้าหลี่อยู่ ไม่เป็นไรหรอก”
                                                          ึ
                                                                   ั
                  พอองครักÉ์และข้ารับใช้จากไป เด็กหนุ่มก็ส่งเสียงข้นมาอีกคร้ง “พ่สาว
                                                                      ี
           เป็นข้าเอง ท่านจ�าไม่ได้แล้วหรือ”
                                                    ี
                  ฉันเอ่ยน่งๆ “จ�าได้ มือสังหารเพียงผู้เดียวท่สามารถบุกเข้ามาในต�าหนัก
                         ิ
           หลวงได้ เหตุใดเจ้าถึงเรียกข้าว่าพี่สาว”
                  เด็กหนุ่มคอตกด้วยความผิดหวัง “ดูท่าพี่สาวคงลืมไปแล้วจริงๆ”

                  “เขาบอกว่ามาจากต�าบลชิงหยา พระสนมเคยเป็นผู้มีพระคุณท่ช่วยชีวิต
                                                                   ี
           ของเขาพ่ะย่ะค่ะ” เยี่ยนซานเอ่ย

                  ต�าบลชิงหยา ต�าบลเล็กๆ ที่ฉันเคยอาÈัยอยู่หลายป‚นั่น
                  “พ่สาวคงยังจ�าแม่น้าหงซาในต�าบลได้ใช่หรือไม่ ป‚น้นข้ามัวแต่ห่วงเล่น
                                  �
                    ี
                                                           ั
           จนตกลงไปในแม่น�้าและขึ้นมาไม่ได้ เป็นพี่สาวที่ช่วยชีวิตข้าไว้”
                  ต�าบลเล็กๆ แม่น�้าหงซา เขาคือเด็กคนนั้น!?
                  ‘¾ÕèÊÒÇÍ‹ÒÌͧ...’
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76