Page 67 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 67
ี
ี
บทท่ส่สิบสำม
ั
ฉันกระแทกหน้าผากบนหน้าอกเขาคร้งแล้วคร้งเล่า เสียงตึงๆ ดังกึกก้อง
ั
หัวของฉันแทบจะแตกอยู่แล้วแต่ฉันยังคิดว่าไม่พอ ฉันจะกระแทกมันให้แตก!
กระแทกให้แตก! จะดูว่าข้างในนั้นหัวใจด�าแค่ไหนกันแน่!
เป็นฉันที่เป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียว ฉันร้องตะโกนโวยวายแต่เขายังไม่
ยินดียินร้าย ไม่ได้ผลักหรือเหว่ยงฉันออกไปในทันที ปล่อยให้ฉันก�าเริบเสิบสาน
ี
กับเขา นี่เป็นความเมตตาเดียวที่หลงเหลืออยู่ของเขา
ี
รอจนในท่สุดฉันไม่ร้องโวยวายแล้วเขาถึงค่อยๆ ดึงมือฉันออกและจัด
สาบเสื้อของตัวเองให้เรียบร้อย จากนั้นแกะหยกพกที่ผูกตรงสายรัดเอวออกยัด
ี
ี
ึ
ใส่มือฉัน “สองวันหลังจากน้ข้าจะออกเดินทางไปสิงไถ ไม่อยู่ท่จวนระยะหน่ง ข้า
ึ
ู
ิ
่
ู
จะดูว่าเจ้าจะอย่ด้วยตวเองอยางไร” ท้งค�าพดเย็นชาไว้ประโยคหน่งจ้าวแคว้นน้อย
ั
ผู้สูงÈักดิìก็เอามือไพล่หลังแล้วเดินจากไป
“ดูว่าข้าจะอยู่ด้วยตัวเองอย่างไร?”
ฉันแค่นเสียงแล้วเขว้ยงหยกพกไปทางÈีรÉะเขา ไม่รอให้เขาหันกลับมา
ี
ฉันก็กระโจนไปข้างหลังเขาแล้วยกเท้าข้นถีบอย่างแรง น่เป็นคร้งท่สองท่ฉันถีบ
ั
ี
ึ
ี
ี
เขา ต่อให้มีโทÉตายฉันก็ไม่เสียใจที่ท�าอย่างนี้!
ี
คนท่เดินลงบันไดอยู่ถูกฉันถีบจนเซไปข้างหน้า ไม่รอให้ฉันดูเร่องขบขัน
ื
