Page 70 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 70

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          68 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

          นี้ “ยกชาต้อนรับ”
                กว่าจะหวีผมแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จก็ครึ่งชั่วยามแล้ว แค่ตรงจุดนี้ฉันก็ไม่
                            ี
          ชอบเป็นพระสนมกุ้ยจีน่แล้ว ไม่ว่าเวลาไหนก็ต้องระมัดระวังกิริยาท่าทางรวมท้ง ั
          การแต่งกายให้สมเป็นพระชายา สวมเส้อแพรอาÀรณ์ใบไม้ผลิอันวิจิตรหรูหรา
                                          ื
                                                   ึ
                                              ี
                                                          ั
                          ื
          ใส่ผมมวยเทียม เคร่องประดับเพชรนิลจินดาท่หนักอ้งตลอดท้งวัน ฝึกวรยุทธ์ยัง
          เหนื่อยไม่สู้เรื่องนี้
                                            ึ
                ฉันคิดถึงตอนท่ใต้เท้าเซียนอวëอยู่ข้นมาทันที ตอนน้นต้องการแค่ชุดท ี ่
                                                          ั
                                        ี
                             ี
          คล่องแคล่วเรียบง่ายท�าให้แต่งตัวสบายกว่ามาก น่าเสียดายใต้เท้าเซียนอวëท่ม ี
                                                                       ี
                                                                     ี
          ปณิธานและอุดมการณ์กว้างไกลติดตามจ้าวแคว้นน้อยไปแล้ว นางบอกว่าอยาก
          ถือโอกาสตอนท่ผู้อาวุโสเช่นนางยังสามารถขยับได้ไปยืดเส้นยืดสายเสียหน่อย
                      ี
          ชีวิตน้พลาดเกิดมาเป็นสตรีก็ท�าให้นางไม่อาจมีความมุ่งมาดปรารถนาอันแรงกล้า
              ี
          ได้แล้ว ช่วงเวลาสุดท้ายนางไม่อาจเป„›อยยุ่ยอยู่ในจวนแห่งนี้ได้
                เป„›อยยุ่ยอยู่ในจวนแห่งนี้...
                “พระสนมว่าอะไรนะเพคะ”
                           ิ
                              ่
                              ิ
                                                ั
                                                                       �
                “โยวเหอ เหวนซว แล้วก็ชิงเอŽอร์ หากวนใดพวกเจ้าอยากแต่งงาน จา
          ไว้ว่าให้บอกข้า ข้าจะเตรียมสินเจ้าสาวให้พวกเจ้า” ถ้าเป็นไปได้ ฉันไม่อยากให้
          พวกนางเป„›อยยุ่ยอยู่ในสถานที่พิลึกพิลั่นนี่เช่นกัน
                “พระสนม!” โยวเหอที่หน้าบางกระทืบเท้าอย่างไม่ยอม¿ัง
                “พระสนมท่านลืมแม่นมเหนียนไปเพคะ” เหวินซ่วเอ่ยหยอกล้อ วอนถูก
                                                      ิ
          áÁ‹¹Áà˹Õ¹µÕ

                “ชิงเอŽอร์ เจ้าไม่ต้องการหรือ?”
                                        ี
                                         ิ
                ได้ยินฉันเอ่ยเรียก นางหนูชิงท่น่งงันไปถึงค่อยหลุดจากÀวังค์ แสร้งเอ่ย
          อย่างดีใจ “ต้องการเพคะ ต้องการ ถึงตอนนั้นพระสนมอย่าได้ขี้เหนียวเชียว”
                “อาหารเช้าเตรียมเสร็จแล้ว พระสนมจะ...”
                “ไม่ล่ะ ไปเถอะ ใต้เท้าหลี่คงรอนานแล้ว”



                ผ้ท่มากับเย่ยนซานยังมีเด็กหนุ่มอีกคน มองดูไกลๆ แล้วรู้สึกคุ้นหน้า
                          ี
                   ี
                  ู
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75