Page 61 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2

ี
ี
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
เย่ยนเสวียเสว่ย 59
ี
ี
คร้งเดียวต้งหลายเดือน แต่คร้งน้กลับต่างออกไป ฉันฝันเห็นตัวเองถูกท้งอยู่ใน
ั
ั
ั
ิ
ทะเลกว้างสุดลูกหูลูกตาอยู่หลายคืน ในทะเลไม่มีเรือ ไม่มีประÀาคาร ปลาใน
ั
ั
ทะเลท่เดิมทีแหวกว่ายด้วยความเบิกบานใจค่อยๆ หายไป ไม่มีใครอยู่ท้งน้น ม ี
ี
ฉันเพียงคนเดียว...ฉันเกลียดตัวเองที่เป็นอย่างนี้ และเกลียดเขามากยิ่งกว่า
“พระสนม จ้าวแคว้นน้อยถ่ายทอดรับสั่งมาแล้วเพคะ!”
หลังจากท่หมู่ตานซ่ออว้จากไปไม่นานก็มีค�าส่งด้วยวาจาของจ้าวแคว้น
ี
ั
ี
ื
น้อย ประกาÈให้บรรดาสนมรักไปเข้าร่วมงานเลี้ยงกลางคืนที่สวนเซียนจื่อ
ี
ื
ี
ั
ี
สวนเซียนจ่อคือท่พักท่จ้าวแคว้นน้อยมอบแก่เว่ยเจëยอวë ต้งอยู่ตรงกลาง
ี
ระหว่างต�าหนักบรรทมของจ้าวแคว้นน้อยกับต�าหนักเ¿›งสี เว่ยเจëยอวëเป็นสนม
ี
ี
เพียงคนเดียวที่ไม่ได้อาÈัยอยู่ที่ ‘ต�าหนักใน’
เว่ยเจีëยอวีëคนนี้ไม่ใช่หญิงสาวชาวฮั่น เป็นหญิงขับร้องที่ท่านอŽองพอหลี
พระปตุลาน้อยผ้ส�าเร็จราชการแหงซีเชียงมอบให้จ้าวแคว้นน้อยก่อนไป ท่านอŽอง
่
ู
คงคิดว่าพระสนมข้างกายของจ้าวแคว้นน้อยไม่เหมือน ‘พระสนม’ จริงๆ ก็เลย
ทิ้งหญิงขับร้องที่รูปโฉมงดงามคนนี้ไว้ให้ด้วยความปรารถนาดี
ี
ฉันท�าท่าทางไม่พอใจมากเหมือนกับก่อนหน้าน้และปล่อยให้หญิงรับใช้
แต่งตัวท�าผมให้ฉัน ปากก็เอาแต่เอ่ยว่า ‘ไม่อยากไป’ อยู่ตลอด ทว่าน่ก็แค่ท�าให้
ี
ื
คนอ่นดู หรือไม่ก็ท�าให้ตัวเองดูเช่นกัน แต่Àายในใจแทบรอไม่ไหว ฉันมีค�าพูด
ที่จะพูดกับเขาและต้องพูดให้ได้
“คารวะพระสนมเพคะ”
“หม่อมฉันถวายพระพรพระชายาฉินเพคะ”
ี
ี
ั
ื
ตอนท่ฉันไปถึงสวนเซียนจ่อตัวเอกของงานยังไม่มา เหล่าสนมท่น่งอยู่
เห็นฉันเข้าประตูมาก็ลุกขึ้นท�าความเคารพกันเซ็งแซ่ ยÈของพวกนางต�่ากว่าฉัน
ั
ึ
ี
ี
จึงเป็นมารยาทท่ควรท�า คนท่ไม่ได้ลุกข้นจากท่น่งคือคนท่น่งอยู่ด้านหน้าสุด แต่
ี
ี
ั
ี
ั
คนท่ไม่ต้องท�าความเคารพฉันมีเพียงพระสนมกุ้ยผินเท่าน้น และชิงเอŽอร์บอกว่า
ี
ี
ี
วันน้พระชายาอว้ไม่สบายไม่ออกงานเป็นแน่ ส่วนคนคนน้คือคนแปลกหน้าท่ฉัน
ี
ไม่เคยพบมาก่อน แต่ไม่ต้องให้คนอื่นมาบอกฉันก็เดาออกว่านางเป็นใคร