Page 57 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 57
ี
ี
บทท่ส่สิบสอง
ื
ี
ในตอนท่ฉันยกธนูค้างไว้อย่างตะลึงงันก็มีเสียงปะทะกันอันน่าต่นตกใจ
ั
้
้
ั
ุ
ึ
้
ั
ุ
ั
�
ั
้
ั
่
ของกระบดงขน อาวธทงสองปะทะกนด้วยกาลงทงหมดเป็นครงสดท้าย กระบ ่ ี
ี
เหล็กด�าของชายชุดเขียวไม่อาจต้านทานกระบ่วิเÈÉใบมีดสีเงินของเขาได้ ตัว
ี
ั
้
ั
ี
ื
ั
ู
ู
กระบเหลกดาหกกระเดนออก ทงสองดดตวออกมา แต่ว่าธน ธนในมอของฉน
็
ี
่
�
็
ั
ี
ลูกธนูขยับตามไปด้านข้างและช้ตรงไปท่เขา ราวกับเขาเป็นแม่เหล็กดูดไว้ เป็น
ี
เขาไม่ใช่ชายชุดเขียวที่เป็นมือสังหาร
เหมือนว่าความตื่นตระหนกในก้นบึ้งจิตใจฉันจะรบกวนเขา เขาที่เดิมที
เงื้อกระบี่เผชิญกับมือสังหารหันหน้ากลับมาทันที รางกายเขาสะดุงโหยงเหมือน
่
้
ี
ถูกธนูยิงก็ไม่ปาน การหยุดชะงักน้เป็นการเปดโอกาสให้ชายชุดเขียวโจมตี แต่
แม้กรงเล็บอินทรีของชายชุดเขียวจะว่องไวก็ไม่ว่องไวเท่าลูกธนูของฉัน
เส้นสีเงินวาดออกไปอีกเส้นหน่ง ป›นปักผมท่เป็นลูกธนูบางๆ ยิงไม่โดน
ึ
ี
ี
หัวใจของชายคนน้น แค่ทะลุกระดูกหัวไหล่เท่าน้น แต่ลูกธนูดอกน้ของฉันก็ให้
ั
ั
เวลาเขาเพียงพอแล้ว วินาทีถัดมาÈีรÉะของชายชุดเขียวก็ถูกกระบี่วิเÈÉของเขา
ตัดออก
หลังจากเก็บกระบ่เข้าฝักเขาไม่ได้หันมามองฉัน ทว่ายองกายลงลูบม้า
ี
พันธุ์ดีสีด�าท่ามกลางกองเลือด ในตอนน้นเองเสียงฝ‚เท้าอันเร่งรีบก็ดังมาจากท ่ ี
ั
