Page 53 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2

ี
ี
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
เย่ยนเสวียเสว่ย 51
ี
กลุ่มหนึ่งเข้ามาเอ่ยเร่งรัด
“บาดเจ็บหรือเพคะ!?” ชิงเอŽอร์ร้องขึ้นเมื่อเห็นฉันปดตรงหน้าอกไว้
ใต้เท้าเซียนอวëท่ก�าลังจะลงจากม้ารีบควบม้าเข้ามา “พระสนมบาดเจ็บ
ี
ี
หรือเพคะ”
ฉันส่ายหน้า “ไม่ใช่ ไม่รู้ท�าไมอยู่ๆ ในใจถึงรู้สึกร้อนรนอย่างรุนแรง” ฉัน
ี
ี
เงยหน้ามองไปยังท่ท่ฝุ่นทรายปลิว¿ุ‡งอยู่ไม่ไกล “จ้าวแคว้นน้อยฝึกทหารอยู่ตรง
นั้นหรือ?”
“เป็นจ้าวแคว้นน้อยก�าลังฝึกทหารอยู่เพคะ...” ทุกคนไม่เข้าใจว่าท�าไม
ฉันรู้แล้วยังแสร้งถาม
“ข้าจะไปดู!”

ี
เขาฝึกทหาร ฉันก็ฝึก ‘บุกโจมตีตะลุยข้าÈึก’ ติดกับเขาทุกวันอย่างน้ แต่
ี
ี
ฉันกลับไม่เคยไปชมการรบท่น่นของเขาเลย ถือเสียว่าวันน้ฉันอยากรู้อยากเห็น
ั
อยากไปเปดหูเปดตาสักครั้ง!
“ย่า...”

ี
ี
ี
ั
ฉันเ¦่ยนม้าก้าวข้ามร้วสูง ทว่าทักÉะการข่ม้าไม่ได้เย่ยมยอดนักจึงท�าให้
ขาม้าข้างหน่งสะดุดจนท้งคนท้งม้าเสียหลักเกือบกระเด็นออกไป ใต้เท้าเซียนอว ี ë
ั
ั
ึ
ท่อยู่ด้านหลังตกใจจนกรีดร้องออกมา รอจนฉันพุ่งเข้าไปในร้ว ฝุ่นทรายท่ปลิว
ี
ั
ี
¿ุ‡งก็ค่อยๆ กระจายไป เขาเลิกฝึกแล้วเช่นกัน
้
ั
�
ี
“วนนหม่อมฉนไม่ได้...ไม่ได้ทาอะไรท่าน ท่านท�าให้หม่อมฉนตกใจเช่น
ั
ั
น้...ไม่ถูกต้อง...ไม่ถูกต้องเพคะ...” ใต้เท้าเซียนอวëท่ไล่ตามมาร้องตะโกนท้งท่ยัง
ี
ั
ี
ี
ี
ไม่หายตกใจ
ฉันมองลานโล่งกว้างที่สงบลง ในใจยิ่งรู้สึกร้อนรน แม้ดึงเชือกบังเหียน
ี
ิ
ื
แน่นอยู่นานด้านหน้าก็ยังสงบน่ง ฉันถึงค่อยๆ กดความต่นตระหนกท่หาสาเหต ุ
ไม่ได้ในใจลงไปแล้วเอ่ยพึมพ�าว่า “นี่ข้าเป็นอะไรไป...”
ใต้เท้าเซียนอวëมองดูผืนดินเละเทะใต้เท้าม้า แล้วเอ่ยอย่างทอดถอนใจ
ี
ด้วยค�าพูดส�าบัดส�านวน “ท่แห่งน้เล็กเกินไป จ้าวแคว้นน้อยแสดงความสามารถ
ี
ี