Page 54 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 54
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
52 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2
ไม่ได้เพคะ”
“กลับ...”
ี
ตอนท่ฉันก�าลังจะควบม้ากลับก็ถูกม้าสีด�าพันธุ์ดีตัวหน่งท่ยืนตระหง่าน
ึ
ี
อยู่ตรงเชิงเขาไกลออกไปดึงดูดสายตาไว้ ฉันมองเห็นคนบนหลังม้าไม่ชัดเจน ทว่า
ั
แค่ได้ยินเสียงร้องของม้าท่ทรงพลังก็รู้แล้วว่าเจ้านายของมันคือใคร คร้นใต้เท้า
ี
เซียนอวีëเห็นดังนั้นก็หัวเราะแล้วจากไปเงียบๆ ฉันควบม้าขึ้นไปช้าๆ ปกติได้แต่
ขอให้เขาไม่มาโผล่ตรงหน้าให้เกะกะลูกตา วันนี้เป็นอะไรไป อยู่ๆ อยากขึ้นไปดู
เขาสักแวบหนึ่ง
เขาก�าลังมองอะไรถึงได้มองอย่างใจจดจ่อแบบน้น แม้แต่ฉันเข้าไปใกล้
ั
ี
เขาก็ไม่สังเกต เม่อมองตามสายตาของเขาไป มันก็ไม่มีอะไรน่ เดëยวก่อน เหมือน
ี
ื
ว่าจะมีเงาสองสามเงา นั่นคือ...
อยู่ๆ คนท่หลุดออกจากÀวังค์ก็หันมา พอเห็นฉันสีหน้าก็เปล่ยนไปใน
ี
ี
ทันที
ฉันรีบเอ่ยว่า “คารวะจ้าว...”
“ไสหัวไป!”
ค�าว่า ‘แคว้นน้อย’ ยังไม่ทันออกจากปากเขาก็มาถึงด้านหน้าแล้ว เขา
คว้าเชือกบังเหียนในมือฉันแล้วดึงหัวม้าให้หันกลับไป ยกมือข้นสะบัดแส้อย่าง
ึ
ั
ี
ึ
แรงทีหน่ง ม้าท่ฉันควบอยู่ก็กระโจนออกไปไกลหลายจ้งในทันที จนฉันหันกลับ
ื
ึ
ไปถึงค่อยเข้าใจว่าเกิดเร่องอะไรข้น มือสังหาร! คนจ�านวนสามคนพุ่งเข้ามาอย่าง
ั
ุ
รวดเรว ในเมอไม่ได้แต่งตวด้วยชดองครกÉ์ ไม่ใช่ทหารสวมชดเกราะเหลก แต่
็
็
ุ
ั
่
ื
มือกลับถือดาบถือกระบี่ ถ้าไม่ใช่มือสังหารแล้วจะเป็นอะไร!
ฉันควรจะลงแส้ควบม้าอย่างรวดเร็วเพ่อไปขอความช่วยเหลือ ทว่าไม่
ื
รอให้สมองของฉันผุดความคิดดีๆ นี่ขึ้นมาฉันก็หันหัวม้าวิ่งกลับไปแล้ว
“เจ้า!?” เขาที่ก�าลังเผชิญกับมือสังหารดึงเชือกบังเหียนม้าไว้แล้วตะโกน
อย่างเดือดดาลว่า “ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!”
เม่อมือสังหารท้งสามคนเห็นผู้หญิงคนหน่งกระโจนเข้ามาต่างก็ตกตะลึง
ึ
ั
ื
ี
ึ
ั
ี
ทันใดน้นคนหน่งช้มาท่เอวฉันแล้วร้องว่า “พู่ระย้าสีเหลืองสด!” สองคนท่เหลือ
ี
