Page 52 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 52

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          50 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

          ของผู้ชมคือใช่ ฉันจะขว้างพลาดไปถูกเป‡ามนุÉย์หรือเปล่า? ไม่มีทางแน่นอน ใน
          ความเป็นจริงมีดขว้างในมือของฉันไม่ได้ขว้างออกไป แต่ถูกซ่อนเข้าไปในกระเป‰า
                                           ิ
                                                     ั
                                                         ่
                     ั
                                        ่
                                        ี
          ตรงช่วงเอวหลงจากท�าท่าทางขว้างมีดทดูเกนจริง ตอนน้นเหลาผ้ชมล้วนพงความ
                                                                   ุ่
                                                           ู
                                       ื
                                   ุ
                       ุ
                 ี
                 ่
          สนใจไปทเป‡ามนÉย์บนวงล้อหมน เมอรวมเข้ากบการเคลอนไหวทรวดเรวของ
                                                               ี
                                                ั
                                                        ื
                                                        ่
                                                                    ็
                                       ่
                                                               ่
                           ั
          ฉัน แสงไ¿สลัว อีกท้งการประสานจังหวะอย่างเหมาะเจาะกับผู้ช่วยหลังวงล้อ
          หมุนที่เป็นคน ‘ขว้างมีดขว้าง’ ตัวจริง ทุกสิ่งอย่างนี้เลยดูแล้วเหมือนจริง
                แต่อย่างไรน่นก็เป็นมายากล เป็นของปลอม แม้ฉันจะฝันก็ไม่เคยคิดว่า
                          ั
              ึ
                                                    ี
          วันหน่งของปลอมจะกลายมาเป็นของจริง วันหน่งมือท่เล่นมายากลคู่น้ของฉันจะ
                                               ึ
                                                                ี
          เป„œอนเลือดจริงๆ
                                                         ื
                “ลูกธนูห้าสิบดอก มีเพียงสามดอกท่ยิงไม่เข้าเป‡า เม่อเทียบกับหลายวัน
                                             ี
                                                                ี
          ก่อนกล่าวได้ว่าพระสนมรุดหน้าอย่างรวดเร็วมากเพคะ” ใต้เท้าเซียนอวëพูดชมเชย
          พลางยกมือท�าท่าทางว่าเสร็จงาน
                             ่
                ฉันหลุบตาลงไมใส่ใจการสรรเสริญเยินยอของนาง ตลอดทั้งป‚ฉันฝึกยิง
                                               ื
          อยู่คร่งป‚ได้ อกท้งเป‡ามชีวิตเหล่าน้นก็จงใจเคล่อนไหวอยู่ข้างหน้าอย่างเช่องช้า
                                     ั
                     ี
                            ี
                       ั
                                                                    ื
              ึ
            ื
                                                ั
                                                    ึ
          เพ่อให้ฉันยิง ไม่ว่าใครยิงหน่งร้อยดอกก็เข้าเป‡าท้งหน่งร้อยดอก ทว่าทักÉะการ
                                ึ
                                 ี
                                                              ิ
          ข่ม้ากลับก้าวหน้าไม่น้อย ในท่สุดฉันสามารถบังคับม้าใต้สะโพกให้ว่ง หยุด หรือ
           ี
                                                            ื
          เล้ยวได้ด่งใจ พอลงจากหลังม้าหลังจากข่มาท้งวัน อาการปวดเม่อยตามเอวและ
                 ั
           ี
                                          ี
                                             ั
                                                        ี
                                                                    ี
                                                     ี
          หลังก็ไม่ได้รุนแรงอย่างเม่อก่อน ฉันลองคิดดู วิธีการข่ม้าท่ใต้เท้าเซียนอวëสอน
                              ื
          ช่างคล้ายกับจ้าวแคว้นน้อยคนนั้นเสียจริง ทั้งดึงเชือกบังเหียนและสะบัดแส้เพื่อ
          บังคับให้มันพาคนวิ่งทะยานไป
                “ม้าของข้ากับเขาผู้ใดขี่ได้ดี” ฉันแสร้งถามอย่างไม่ตั้งใจ
                                  ี
                                                       ั
                “เขา?” ใต้เท้าเซียนอวëเอียงÈีรÉะเล็กน้อย จากน้นก็ข�าพรืดออกมา “ด ี
          หมด ดีหมด”
                ฉันรู้ว่านางก�าลังหัวเราะอะไร ฉันกล้าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเขา
          ช่างไม่ประมาณตนจริงๆ
                                                        ื
                “พระสนมรีบลงจากหลังม้าเถอะเพคะ ดูท่านสิ เหง่อออกท้งตัว อากาÈ
                                                              ั
          หนาวเย็นเช่นน้ถ้ายังชักช้าร่าไรอีกจะเป็นหวัดเอาได้เพคะ” หญิงรับใช้และแม่นม
                               �
                      ี
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57