Page 48 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 48

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          46 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

                     ั
                คนผู้น้นเอ่ยด้วยเสียงดังกังวาน “มิกล้าๆ ท่านคืออินฮูหยิน ควรเป็นข้า
          ที่ท�าความเคารพถึงจะถูก” พูดแล้วเขาก็คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึงแล้วประสาน
          มือคารวะ

                ฉันไม่เข้าใจว่าท�าไมเขาถึงเรียกฉันว่า ‘อินฮูหยิน’ แต่การท�าความเคารพ
           ี
          น้เขาออกจะท�าเต็มพิธีการไปหน่อย เขาคือพระปตุลาผู้ส�าเร็จราชการแห่งซีเชียง
          ที่อยู่ใต้คนคนเดียวแต่อยู่เหนือผู้คนนับหมื่นเชียวนะ
                             ิ
                                                                 ่
                                                         ็
                จ้าวแคว้นน้อยเดนเขามายกไหลของพระปตลาผสาเรจราชการททาความ
                                                  ุ
                                         ่
                                                     ู
                                                     ้
                                                                  �
                                                                 ี
                                                      �
                                ้
          เคารพเต็มพิธีการให้ลุกขึ้น แล้วเอ่ยกับฉันว่า “คารวะท่านอŽอง”
                ฉันยอบกายอย่างเชื่อ¿ัง “คารวะท่านอŽองเพคะ”
                                                                 ่
                           ื
                                                                 ึ
                                 ั
                                             ี
                                            ่
                                            ี
                                                         ็
                ท่านอŽองปัดมอแล้วหนไปมองคนทบบไหล่เขาจนเจบแวบหนงอย่างไม่
          พอใจ ก่อนจะเดินวนรอบฉัน พินิจพิเคราะห์อย่างละเอียดด้วยใบหน้าเบิกบาน
                                            ี
          ใจ “จ้าวแคว้นน้อยเอŽย พระสนมของท่านผู้น้ไม่เหมือนกับพระสนมในวังของพวก
                                 ี
          เรา แม้จะบอกว่ารูปโฉมเช่นน้ก็ถือว่างดงามเช่นกัน ทว่ากลับไม่เหมือนพระสนม”
                จ้าวแคว้นน้อยเลิกคิ้วขึ้นท�าท่าทางตั้งใจ¿ัง
                ท่านอŽองต่างบ้านต่างเมืองผู้กล้าหาญไม่ใส่ใจมารยาทที่พึงมีแม้แต่น้อย
                                                      ั
                                                              ี
                                              ั
          ไม่นึกว่าเขาจะกล้าวาดมือเป็นส่วนเว้าส่วนโค้งท้งหน้าอกท้งสะโพกท่ด้านหน้าและ
                                                           ิ
                                                           ่
                                                                       ้
                                                                       ิ
               ั
          ด้านหลงรางกายตัวเอง “พระสนมในวงของพวกเรารูปร่างอวบอมสวยหยาดเยม
                 ่
                                       ั
          ไม่เหมือนอินฮูหยินของท่าน ด้านหน้าแบนราบ ด้านหลังก็แบนราบ ไม่เหมือน
          พระสนมแต่เหมือนเด็กผู้หญิง...”
                                                                       ึ
                ฉันเดินผ่านพระปตุลาผู้ส�าเร็จราชการ สบสายตากับคนสีหน้ามืดคร้ม
          ด้านหลังเขาแล้วเอ่ยว่า “หม่อมฉันทูลลาเพคะ”
                “หา? เหตุใดพระสนมถึงไปแล้วล่ะ พระสนม พระสนม...”
                ฉันหันกลับไปมองเขาด้วยความสงสารแวบหน่งแล้วส่ายหน้าพร้อมกับ
                                                     ึ
          ทอดถอนใจ เลิกตะโกนเถอะ ไม่ว่าท่านจะเป็นพระปตุลาน้อยหรือว่าไต้อŽอง ท่าน
          â´¹ÍѴṋæ
                “จ้าวแคว้นน้อย! จ้าวแคว้น! ¿ังข้าพูด...ข้าหมายถึงว่านาง นางก็งดงาม
          มากเช่นกัน...อะอาก...”
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53