Page 44 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 44

ี
                                บทท่ส่สิบเอ็ด
                                        ี











                หลังองค์ชายน้อยเกิดสิบกว่าวัน วันคล้ายวันเกิดอายุครบสิบแปดป‚ของ
                                ี
                             ั
                                                            ึ
                                                 ิ
                                      ี
          จ้าวแคว้นน้อยก็มาถึง คร้งน้มีแขกท่มี°านะสูงÈักดìมาด้วยคนหน่ง อีโหลวพอหล ี
          พระปตุลาน้อยผู้ส�าเร็จราชการแห่งซีเชียง
                ใต้เท้าเซียนอวëบอกว่าพระปตุลาผู้ส�าเร็จราชการคือทายาทเพียงคนเดียว
                            ี
                        ั
          ของพระชนนีเฮ่อร่วแห่งซีเชียง เป็นบุตรชายสายตรงเพียงคนเดียวของอŽององค์
          ก่อนและเป็นบุตรคนสุดท้ายเช่นกัน แต่เดิมควรเป็นผู้ท่สืบทอดบัลลังก์ ทว่าเม่อ
                                                    ี
                                                                       ื
                                                                    ่
                                                                   ่
                                                                    ี
                                       ี
                                                       ็
                                                             ็
                                                    ั
                                                                 ุ
          สิบกว่าป‚ก่อนตอนท่อŽองข่านแหงซเชยงสวรรคต เขายงเปนแค่เดกอายไมกขวบ
                         ี
                                   ่
                                     ี
          ดังนั้นท่านอŽองหรูหลัวหลานชายของเขาที่มีอายุสามสิบป‚จึงรับช่วงต�าแหน่งอŽอง
          ต่อ ส่วนเขาถูกขุนนางในราชส�านักสนับสนุนแต่งต้งเป็นพระปตุลาผู้ส�าเร็จราชการ
                                                ั
                                                                     ิ
          °านะเป็นรองเพียงอŽองต�าแหน่งเดียว รอหลังจากอŽองข่านผู้เป็นหลานชายส้นก ็
          จะสละต�าแหน่งอŽองให้เขาหรือว่าทายาทของเขา
                “สละ?” ฉันแค่นเสียงด้วยความขบขัน
                                 ิ
                            ี
                ใต้เท้าเซียนอวëก็ยกย้มมุมปากเช่นกัน “ไม่ผิดเพคะ อ�านาจและต�าแหน่ง
          เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่สุดในโลกที่จะยกให้ได้ แม้เดิมทีจะเป็นใจที่จงรักÀักดีจาก
          ใจจริงดวงหนึ่งก็ตาม เมื่อกุมอ�านาจยิ่งใหญ่ไว้นานเกินไปก็เลี่ยงที่จะติดมือไม่ได้
          และสะบัดทิ้งได้ยาก จ้าวแคว้นน้อยที่อดใจรอไม่ไหวจึงได้วางเดิมพันไว้ตาหนึ่ง”
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49